Geliefd boek: In het huis van de dichter

Gedurende de jaren 1986-1990 werkte ik in Hilversum, als presentator van klassieke muziekprogramma’s voor de KRO op Radio4. Dat werk bestond in hoofdzaak uit het aan elkaar praten van programma’s, het geven van toelichting op de gedraaide muziek en het in de gaten houden van de tijd, want de eindtijd voor de zaterdagavondprogrammering was onverbiddelijk vastgelegd op 00.00u.

Vaak bleven er dan nog enkele minuten over aan het eind van de avond, en die tijd moest dan gevuld worden met rustige, niet al te opdringerige muziek. Piano-solo lag dan vaak voor de hand, en in de studio aan de Emmastraat lagen een paar CDs met stukken, gespeeld door Youri Egorov (Kazan, 1954- Amsterdam, 1988). Op de een of andere manier was Egorov mij al snel lief geworden: zijn rustige, maar bij tijd en wijle ook erg spannende speltechniek ontroerden me. Het was dan ook met ontroering dat ik hoorde van de dood van deze jonge pianist, in mei 1988. Het bericht bereikte me in diezelfde studio, waarin ik net een CD met muziek van hem klaar had liggen.

Lees verder “Geliefd boek: In het huis van de dichter”