Begin vorige week was ik in Stuttgart voor de Keltenexpositie. Ik heb daar al tweemaal gelogeerd in een hotel dat Astoria heet. Op loopafstand van het centrum, vlakbij een restaurantje met een “gutbürgerliche Küche”: wat wil een mens nog meer? Ik had dit keer de reservering niet zelf gemaakt en het kaartlezen was overgelaten aan een boordnavigatiesysteem, dat ons naar een heel andere plek in Stuttgart bracht, waar een tweede hotel met dezelfde naam bleek te staan, dat eveneens prima was.

Gisteren kwamen we aan in Belgrado, waar een hotel was geboekt dat eveneens Astoria heette. Het verkeer hier is niet speciaal moeilijk, maar het is wat lastig zoeken in een stad waar de straten geen naambordjes hebben, waar  je nergens linksaf mag slaan, waar welwillende mensen je verkeerd (of verkeerd begrepen) richtingaanwijzingen geven en waar je boordnavigatie het laat afweten. Maar eindelijk, eindelijk stonden we dan bij ons hotel, waar niemand van onze aankomst bleek te weten. Pas na enig zoeken en vragen ging bij iemand een lichtje op: ook in Belgrado zijn twee hotels die Astoria heten.