
Blendle probeert wat reclame te maken en stuurde dit artikel uit de Cosmopolitan de wereld in: tien mythen over mannen. En raad eens: ze blijken helemaal niet waar te zijn! Mannen zijn helemaal geen jagers die het initiatief willen nemen, ze lijden niet aan bindingsangst en ze willen ook al niet maar één ding. En zo nog zeven onjuiste vrouwenmeningen over mannen.
Dat ze niet klopten, verbaasde me niet. Ik heb namelijk al een halve eeuw ervaring als man. Dan weet je dingen. Ik heb bovendien vriendinnen, die me wel eens vertellen wat zij van mannen denken, en ik ben er vrij zeker van dat negen van de tien door de Cosmo genoemde vooroordelen niet leven in het vrouwelijke deel van mijn vriendenkring.
De enige die ik wél heb gehoord, is dat mannen zouden lijden aan bindingsangst. Dat is altijd waar, aangezien er geen echte definitie bestaat van bindingsangst: als een vrouw net verliefd is, bedoelt ze iets anders dan als het net aan is, als ze wil samenwonen of denkt aan kinderen. Er is dus altijd wel een moment waarop dit vooroordeel onwaar is, zoals er ook een moment is waarop het wel waar is. Zo vreemd is het dus niet dat dit vooroordeel leeft: het is namelijk even waar als “het kan vriezen, het kan dooien”. Een zinledige bewering, inderdaad.
De vraag kwam bij mij op waar de vrouwen zijn die zó dom zijn dat ze de in de Cosmopolitan genoemde tien vooroordelen werkelijk hebben. Ik kom zulke kortzichtige vrouwen nooit tegen en voor zover ik het kan overzien, is er in feite maar één mythe, namelijk dat de tien Cosmopolitan-mythen zouden bestaan.
Nu is het natuurlijk een dijk van een redenatiefout mijn eigen observaties als norm te nemen, temeer daar ik er qualitate qua niet bij ben wanneer vrouwen alleen met vrouwen praten. Toch vind ik het frappant dat de schrijfster van het Cosmopolitan-artikel om precies te zijn nergens aangeeft hoe ze weet dat deze vooroordelen bestaan. Terwijl je zoiets, ook zonder uitgebreide statistische onderbouwing, gewoon in een of twee zinnen kunt aangeven (“dit zijn dé tien grootste/gevaarlijkste/meest voorkomende vooroordelen die we tegenkwamen in de lezersbrieven”).
Als je mythen wil weerleggen, moet je niet zelf onder de verdenking komen staan maar wat te roepen. Er zijn overtuigender benaderingen dan het omverschieten van negen à tien stropoppen. De Cosmopolitan heeft wel eens doordachtere stukken geplaatst en ik denk dat het blad weinig nieuwe lezeressen zal trekken door vrouwen aan te spreken als leeghoofden vol vooroordelen.
“Dat is altijd waar, aangezien er geen echte definitie bestaat van bindingsangst.”
In zulke gevallen moet je altijd te rade gaan bij de deskundigen en hopen dat ze op internet te vinden zijn. Jawel hoor:
http://www.ivdi.nl/?q=node/39
Sleutelzin: “Dat is andere koek.”
Net zoals bij natuurkundige termen als kracht en energie gebeurt krijgen ook psychologische termen in het dagelijks leven een andere betekenis. Daardoor heb je toch gelijk.
Merk ook op dat bij de wetenschappelijke definitie men kan verwachten dat vrouwen er net zozeer aan lijden. Dat wil Cosmo natuurlijk niet weten.
“ik denk dat het blad weinig nieuwe lezeressen zal trekken door vrouwen aan te spreken als leeghoofden vol vooroordelen.”
Maar misschien lezen vrouwen dit soort stukjes in de Cosmo om een andere reden dan jij nu aanneemt. Misschien zijn bijna alle lezeressen intelligent genoeg om dit soort spul niet serieus te nemen maar vinden ze het gewoon lekker om te lezen dat er een heleboel mis is met ons mannen. En misschien heeft Cosmo dat heel goed begrepen en maakt het blad zich daarom totaal niet druk om onderbouwing.
Want ik herken een patroon.
http://www.cracked.com/article_19066_7-psychotic-pieces-relationship-advice-from-cosmo.html
http://www.cracked.com/article/156_7-sex-tips-from-cosmo-that-will-put-you-in-hospital/
Misschien moeten wij mannen onze verwachtingen tav damesbladen niet op vrouwen projecteren. Wat denk je?
Ik heb mij niet kunnen concentreren op je artikel omdat ik om de 6 seconden aan seks moest denken.