Ere wie ere toekomt: als ze in Amsterdam een straat opbreken, doet de gemeente het goed. In de Kinkerstraat laat de gemeente een brug en drie kruisingen tegelijk renoveren. Men vervangt de tramrails, verwijdert oude bedradingen, vernieuwt het asfalt en ik vermoed dat men ook naar de rioleringsbuizen kijkt. De verkeerssituatie verbetert. Alles in één keer, daarna hoeft men er voor enkele jaren niet naar te kijken. Wel zo prettig. Ik schrijf dit zonder ironie of sarcasme.
Maar wel met een zekere verbazing. Hoewel wij buurtbewoners van te voren op de hoogte zijn gebracht, staan er allerlei vreemde borden. Wie hier niet woont, wordt lelijk misleid. Als je bijvoorbeeld vanaf de Hoofdweg komt en over de Postjesweg naar de Kinkerstraat rijdt, passeer je (zie boven) twee borden met de mededeling dat de Bilderdijkkade bereikbaar is. Dat is simpelweg niet waar. Fietsers en automobilisten rijden daardoor een woonwijk binnen waarvandaan ze alleen met de meest wonderlijke omwegen op de Bilderdijkstraat kunnen komen.
Ik fotografeerde dit tweede bord gisteravond bij de Kinkerbrug. Die brug en twee kruisingen zijn nog altijd opgebroken. Er zijn voor voetgangers voorzieningen, maar zo eind april is dit bord toch wel wat verouderd.
De ervaren Amsterdammer weet dat als de straat bijna klaar is, en al weer dichtgegooid, zodat er alleen nog nieuw bestraat hoeft te worden, het mogelijk is dat de straat dan weer open gemaakt wordt voor een volgende klus.
Dit heeft de volgende reden.
Als een straat opengemaakt wordt stuurt PW (publieke werken) een mededeling hiervan naar ongeveer twintig instanties die mogelijk ook ooit in die straat onderhoud aan hun spullen moeten plegen. Sommige van die instanties hebben zo’n trage besluitvorming dat die tot de ontdekking komen dat zij inderdaad daar aan het werk moeten op het moment dat het andere werk bijna klaar is. En dan gaat de straat weer open. Logisch, niet?