Foto’s uit Beiroet

Raouche, Beiroet

Ik kom net aan in een hotelkamer in Beiroet. Overal op straat keken mensen voetbal en er stonden zoveel televisies aan dat het leek alsof ik in het stadion was. Naast me een fles Perrier en, omdat er in de avondwinkel geen brood was, brioche. Qu’ils mangent de la brioche!

Hier even wat foto’s uit Beiroet. Zomaar, omdat ik, als ik iets moois zie of iets leuks ontdek, mijn mond niet kan houden en het aan een anderen moet laten zien. Verwacht geen diepgravende commentaren. Dit is vandaag nog meer slechts een blog dan anders.

Lees verder “Foto’s uit Beiroet”

Moderne kunst

Ik begin vandaag met een clichévraag: “hoe komt het dat zoveel mensen een hekel hebben aan moderne kunst?” (Dikwijls is de vraag een verzuchting: “hoe komt het toch…”.) Het antwoord is vaak al even clichématig: men denkt dat het publiek uitleg nodig heeft over moderne kunst. Beter kunstonderwijs! Dat lijkt me, eerlijk gezegd, vooral olie op het vuur gooien. Je zegt dan namelijk in feite tegen de criticus: “ik neem je kritiek niet serieus maar ben de beroerdste niet, ik zal je uitleggen waarom jij het verkeerd ziet”.

Die neerbuigendheid, dat onvermogen een zaak van twee kanten te bekijken, dát is wat mensen tot razernij brengt. Afgezien van dat ene kunstwerk dat ze lelijk vinden – ik heb wel eens geblogd over een Apeldoornse tankversperring en een opvallend tuinbeeld – hebben mensen helemaal niets tegen moderne kunst. Ze hebben wél een hekel aan het aplomb waarmee die aan de man wordt gebracht.

Lees verder “Moderne kunst”