Ik wandelde door Leiden over het pleintje dat Gerecht heet. De zon scheen, er zaten mensen op een terrasje. En zoals het gaat vang je weleens een flard op van een gesprek. “”We can rebuild it,” hoorde ik een man zijn tafelgenoten geruststellen. “We have the technology.”
Ik heb geen idee wat hij wilde herbouwen en welke technologie hij bezat, maar ineens borrelden woorden op die er ooit altijd op volgden. “We can make him better than he was. Better, stronger, faster.”
In 1994 verhuisde ik naar het huis waarin ik nog altijd woon. Ik had een doos met foto’s en wat fotoalbums, die ik op zolder plaatste en in feite vergat. Soms, als mensen me afdrukjes gaven van hun foto’s, legde ik die erbij. Eergisteren heb ik het stof er eens vanaf geblazen.
Dát maakt wat herinneringen los!
De foto hierbij toont mijn zus, vader en mijzelf. We woonden toen in Beneden-Leeuwen. Het is bizar dat ik na ruim veertig jaar nog precies weet hoe de woonkamer was, en dus kan reconstrueren dat we kijken naar een programma op de tv. Het is evident winter, zoals is te zien aan onze warme kleren, en ik denk aan de kachel en het enorme hok waar mijn vader de kolen uit haalde.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.