[In de eerste delen van deze reeks heb ik de trekken van het Jezusmythicisme beschreven, uitgelegd dat de aanhangers van dit idee selectief zijn in hun scepsis, beschreven dat de historisch-kritische methode redelijker is dan ze oogt en erop gewezen dat je de mythicisten nauwelijks kwalijk kunt nemen dat ze onjuist zijn geïnformeerd: ze zijn het slachtoffer van de ijzeren logica waarmee bad information drives out good. Vandaag ga ik in op het afnemende prestige van de universiteiten: ook nu auteurs als Ehrman en Casey terugschrijven, zijn mythicisten niet onder de indruk.]
Ruim een week geleden drukte De Volkskrant de bovenstaande spotprent van Jos Collignon af. Drie plaatjes lang lijkt het te gaan over wetenschapsnieuws dat door publiciteitsgeile academici wordt gereduceerd tot ditjes en datjes. (Wie zich een beetje bezighoudt met de oude wereld, herkent dat onmiddellijk.) Tot zover niks aan de hand, maar dan komt in het vierde plaatje de slaaphoogleraar in beeld: Malle Eppie. Dit is geen grap meer op ijdele onderzoekers, dit is een aanval op de universiteit.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.