Beneden-Leeuwen

Beneden-Leeuwen, Julianastraat 10
Beneden-Leeuwen, Julianastraat 10

Zaterdagmiddag was ik in Beneden-Leeuwen. Het was niet helemaal de opzet: ik was van het Romeinenfestival in Nijmegen vertrokken op weg naar een afspraak die onverwacht werd afgebeld. Wat te doen? Omdat ik een fiets bij me had, ben ik maar langs de Waal gaan fietsen, met het idee in Geldermalsen weer op de trein te stappen. (Het werd uiteindelijk Utrecht.) Zo belandde ik dus in Beneden-Leeuwen, waar ik op 29 oktober 1964 ben geboren.

Ik heb er nog geen vijf jaar gewoond. Mijn ouders verhuisden in 1969 naar Apeldoorn en daarna ben ik slechts een paar keer terug geweest aan het dorp aan de rivier. De vorige keer – inmiddels dus de voorvorige keer – was in 1989. Mijn jeugdherinneringen gaan over de Veluwe, niet over het land van Maas en Waal.

Lees verder “Beneden-Leeuwen”

De ramp die geen ramp was

De Waal op een rustiger moment

Wie mocht denken dat het huidige politiek klimaat hysterisch is, is het voorjaar van 1995 vergeten. Het water in de Maas en de Rijn stond hoger dan gewoonlijk en mensen die woonden in de uiterwaarden zagen het water in de woonkamer.

De bestuurders vreesden voor een dijkdoorbraak en keken vol angst naar Ochten en Beneden-Leeuwen, dorpen aan de Waal waar de dijk laag was en waarvandaan het rivierwater het achterland in zou kunnen stromen. Het journaal was die dagen niet compleet zonder de burgemeester van Ochten, die de opvallende naam Henk Zomerdijk droeg. Ook het gedenkteken voor een eerdere dijkdoorbraak in Leeuwen kwam in beeld. Het rampenplan werd in werking gesteld: een kwart miljoen mensen moesten hun huizen verlaten.

Lees verder “De ramp die geen ramp was”