Een van de onhebbelijke eigenschappen van de antieke auteurs is dat ze niet schreven voor mensen die pas tweeduizend jaar later zouden worden geboren. Zo vertelt de auteur van het Bijbelboek Genesis dat de “zonen van de goden” zagen hoe mooi de dochters van de mensen waren en bij hen de reuzen verwekten. Onmiddellijk daarna besluit God dat mensen voortaan maar 120 jaar oud mogen worden en alsof dat nog niet erg genoeg is, volgt de Zondvloed (meer).
De auteur veronderstelt hier nogal wat bekend. Wat er nu zo verkeerd is aan reus-zijn wordt niet uitgelegd en de lezer moet ook maar weten wie de “zonen van de goden” waren. Het feit dat er in meervoud over de goden wordt gesproken, zou wel eens de reden kunnen zijn waarom de schrijver kort van stof is, want dat past natuurlijk niet goed in het monotheïstische wereldbeeld.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.