Overal zanikt bagger

Zomaar een nachtelijk station

Oké. Zo gaat het dus niet langer. Ik heb sinds een paar dagen een nieuwe OV-chipkaart. De lezers van deze kleine blog weten hoe ik de vorige ben kwijtgeraakt. Inmiddels ben ik voorzien van een nieuwe kaart, à raison van elf euro. (In geld omgerekend is dat vijfentwintig gulden.) Ik ben er een paar keer mee op reis geweest en maakte vandaag de rit van Amsterdam naar Nijmegen.

Vanavond moest ik verder naar Zutphen. En toen deed de kaart het dus niet. Ik ben langs al die gele palen gewandeld maar steeds gaf die kaart geen sjoege. Dood. Ik zal een week gebruik van het ding hebben kunnen maken. Een week.

In de stationshal is een informatiebalie maar om negen uur ’s avonds is die gesloten. Een bordje verwees met naar de “T&S” of de collega’s op de perrons. T&S? Geen idee.

Lees verder “Overal zanikt bagger”

De OV-chipkaart

Het jaar is pas zeventien dagen oud, maar ik ben er vrij zeker van dat we in de overige 95% van dit jaar geen stuitender eufemisme zullen zien dan dit:

De positieve effecten van de invoering van de ov-chipkaart leiden ertoe dat de komende jaren nog geen drastische bezuinigingen worden doorgevoerd in het Amsterdamse OV.

De rest hier. En jawel, er wordt gewoon toegegeven dat de inkomsten van de openbaar vervoer-bedrijven zijn vergroot. Ofwel: we zijn – anders dan ons was toegezegd maar zoals we allemaal zagen aankomen – meer gaan betalen voor dezelfde dienst. En knap fors ook, want de voorgenomen bezuinigingen op het Amsterdamse openbaar vervoer logen er niet om.

Lees verder “De OV-chipkaart”