Ik was woensdagmiddag bij een grote onderwijsinstelling en omdat het even duurde voor ik weer naar huis kon, bleef ik er lunchen. In de kantine nam ik een broodje kaas en een glas vruchtensap en ik wandelde naar de kassa. Het was €4,75 en ik haalde een biljet van vijf tevoorschijn. De mevrouw achter de kassa zei dat er alleen met een chipknip betaald kon worden.
Het is niet voor het eerst dat ik zoiets meemaak, maar desondanks was ik wat teleurgesteld. Ik legde mijn eten en drinken weer weg, geërgerd. Later heeft iemand mijn eten alsnog betaald, dus van de honger ben ik niet gestorven, maar de zaak ergerde me en uit het feit dat ik het stukje schrijf, trekt u terecht de conclusie dat het me nog steeds niet lekker zit.
Euro’s zijn een wettig toegestaan betaalmiddel en je zou er volgens mij overal mee moeten kunnen betalen. Ik snap dat er uitzonderingen kunnen worden gemaakt. Als Albert Heijn of Dirk van den Broek zeggen dat ze uit veiligheidsredenen liever geen grote biljetten hebben en om praktische redenen geen centen, dan staat hun dat vrij. Evenzo mogen gelovige joden zeggen dat ze op zaterdag geen munten willen uitraken. Dat mag je doen in je eigen winkel of huis. Daar ben jij de baas.
Maar ik was niet in een privéschool. Het was een grote instelling die voor 100% wordt gefinancierd uit de gemeenschapsmiddelen. Ik zou denken: het is een openbare ruimte en het staat de directie niet vrij de burger te beletten een transactie te verrichten met wat gewoon wettelijk erkende betaalmiddelen zijn.
Of zie ik dat verkeerd? Het woord is aan u, volgers van deze kleine blog: graag jullie meningen over deze brisante kwestie.
Chipknip? Die wordt toch zeer binnenkort afgeschaft? Verder: tja, ik weet het niet. Ik heb wel eens gespeeld met het idee bij Albert Heijn tóch te vragen om centen (of te betalen met centen), om precies dezelfde reden: het is een wettig betaalmiddel en ik heb recht op teruggave of om er mee te betalen (zou ik zo zeggen). In de praktijk doet het me echter weinig. Chipknip heb ik nog nooit van mijn leven gebruikt, maar ik vind het wel vervelend wanneer je in een rij ergens staat waar je alleen met pin kunt betalen. Echter, dat staat normaal wel altijd goed aangegeven.
Ik versta je ergernis. Ook in België maak je soms gelijkaardige zaken mee. Soms volstaat het echter om gewoon vriendelijk mee te delen dat de euro en dus ook de één- en twee-centstukken een wettig betaalmiddel is. Zo heb ik eens in Leuven toch mijn thee betaald met grote en kleine centjes, ook al zeiden ze eerst dat ze die kleintjes niet aannamen.
Tegen de parkeerautomaten van sommige gemeenten (toch openbare instellingen, zou je denken) waar je enkel met stukken van 2 euro tot 10 cent kan betalen (en via sms, wat ik weiger te doen), mag je daarentegen zo vriendelijk zijn als je wil, die geven je niets voor je kleine, rosse centjes…
Maar ik sluit me dus volledig bij je aan: zolang de euro met al zijn denominaties een wettig betaalmiddel is, vind ik dat men daarmee moet kunnen betalen, zeker bij openbare instellingen. Anders heeft het begrip wettig betaalmiddel weinig inhoud meer, niet?
Jona, stond er ergens een bord bij de ingang of bij de ingang van de kantine of zo? Zo niet, denk ik dat ze officieel geen grond tot weigeren zouden hebben. Waarschijnlijk had de school de catering uitbesteed aan een extern bedrijf, en die leggen natuurlijk hun eigen regels op.
Ik kan me niet herinneren zo’n bord te hebben gezien.
Overigens hoop ik dat jullie de ironie van het woord “brisant” herkennen. Het is ergerlijk, maar ik heb urgentere zaken om van wakker te liggen.
Hm, de ironie was me voorbijgegaan, ik dacht in dit stukje een gevoel te herkennen dat je soms ook tentoon spreidt als het om vervoer per Zijne Majesteits Staatsspoorwegen gaat. 😉 Gelukkig maar dan.
T kan erger hoor. Bij VDAB Turnhout kon ik (een paar jaar geleden) niet eens met geld betalen. daar moest je eerst op voorhand een 10-beurtenkaart kopen en dan werd er ter plekke afgestreept wat je consumeerde. stond ook niet aangegeven en is best leuk voor de mensen die een opleiding van 1 dag komen volgen…
Niemand gebruikt die chipkaart. Een kaart die je moet opladen voordat je ermee kunt betalen, terwijl je óók kunt pinnen? Kom nou.
Studenten met hun smalle beurs worden geacht € 4,75 neer te tellen voor een lullig broodje kaas en een glaasje vruchtensap? Bizar.
Overigens wordt de kantines in dergelijke instellingen tegenwoordig gerund door een particulier bedrijf waar de instelling een contract mee heeft afgesloten. Personeel & studenten worden overgeleverd aan de grillen & fratsen van zo’n catering-boer.
Helaas is het niet zo dat een winkelier verplicht is wettige betaalmiddelen te accepteren. De enige eis is dat hij duidelijk angeeft welke betaalmiddelen hij accepteert. Zie http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/betalingen-en-beleggingsverzekeringen/vraag-en-antwoord/kan-ik-met-een-wettig-betaalmiddel-overal-betalen.html
Op zich is er wat voor te zeggen dat openbare instellingen wettige betaalmiddelen zouden moeten accepteren. Maar het ministerie heeft geen interesse voor dit onderwerp. Zie ook onderaan het stukje in de link.
Goeie reactie Otto, dank!