Bij ons in het dorp (24)

Het is niet op deze foto te zien, maar de De Clercqstraat is een van de drukste straten in Amsterdam. Het is de grote weg van de westelijke wijken naar het centrum. Als u verder fietst, komt u via de Rozengracht en de Raadhuisstraat bij het Paleis op de Dam. Er is hier een dubbele kruising (met de Nassaukade en met de Marnixstraat) en een brandweerkazerne. Er zijn tramhaltes en bruggen.

In een moment van volslagen verstandverbijstering heeft het dorpsbestuur al eens toegestaan dat op een van de bruggen een mupi werd geplaatst. Dat zijn van die bewegende reclameborden die uw aandacht van het verkeer afleiden. In deze buurt ligt dat nogal gevoelig omdat er een dode door is gevallen.

Je denkt daarom: dat zal wel eenmalig zijn. Dat ze je aandacht afleiden van een gevaarlijk complex punt. Maar nee. Inmiddels staan er op twintig meter acht waarschuwingsborden opgesteld. Zie boven. Probeer ze maar allemaal te doorgronden. En let op: omleiding C komt op het tweede bord ten einde, terwijl op het vierde en zevende bord een omleiding C begint.

Ik vermoed dat er diverse ambtelijke organisaties zijn die allemaal iets met het verkeer doen. En dat die allemaal netjes de burger willen omleiden. Prima. Maar vervolgens is er dus niemand die onderkent dat het eindresultaat menselijkerwijs niet te bevatten is. Geen fietser of automobilist kan én deze borden lezen én letten op het verkeer en de stoplichten.

Ambtelijk klopt alles. Feitelijk klopt niets. Het ontbreekt aan terugkoppeling vanuit de reëel bestaande De Clercqstraat naar de opdrachtgever. Eigenlijk is dat knap verontrustend.

Deel dit:

3 gedachtes over “Bij ons in het dorp (24)

  1. Sara

    Dit is symptomatisch voor wat er ook op landelijk niveau gebeurt, bijvoorbeeld de toeslagenaffaire.

  2. Huibert Schijf

    “vanuit de reëel bestaande De Clercqstraat”. Ik zou geschreven hebben ‘de reëel existerende’. Toen de DDR nog bestond vertelde een socioloog uit de DDR me een keer dat de regering niet zo zeer geïnteresseerd was in de kwaliteit van beleid, als wel in de legitimering van dat beleid. Lang na de val van de muur is dat uitgangspunt nog steeds in Amsterdam terug te vinden. En ook vast elders.

    1. Over dertig jaar schrijven we: “Toen Nederland nog bestond vertelde een socioloog uit dat land me een keer dat de regering niet zo zeer geïnteresseerd was in de kwaliteit van beleid, als wel in de beeldvorming over dat beleid.”

      Toevallig weet ik hoe belangrijk goede woordvoering is en ik zal er geen grappen over maken. Maar het is doorgeslagen.

Reacties zijn gesloten.