Stel, je bent met mij ergens aan het fietsen of wandelen. Er zijn mensen die dat weleens meemaken. Hun kan het gebeuren dat ze ineens moeten inhouden om even te genieten van een gebouw dat ik mooi vind. Dat is dan doorgaans een gebouw uit de voor- of naoorlogse jaren waar ze zelf totaal niets moois aan ontwaren.
Erger nog. Het kan een rommelig industrieterreintje zijn. Of een verlaten tramremise. Ergens langs een grauwe, stedelijke weg.
Onderstaande foto’s maakte ik aan de Amsterdamse Havenstraat. Zomaar omdat ik er een zekere schoonheid in herkende. U hoeft het niet mooi te vinden hoor. Maar scroll wel even door naar onder.
En nog even dit
Dank u wel voor het doorscrollen. Ik heb nog even iets anders. Zoals u weet wordt er elk half jaar ergens een oudheidkundig instituut opgeheven. Dit keer ik attendeer u op deze petitie.
Voor elkaar.
Getekend.
Of ik dit mooi vind, weet ik niet. Maar alles is mooier dan Marc Chagall. Dat dan weer wel.
De ruige schoonheid van de rafelrand. Ja, mooi is dat.
En dan op de laatste foto een hokje van Van Ravesteijn, lijkt het wel (architect van nogal wat stations en seinhuisjes). Een stijlicoon op zijn betonnen voet. Met een trap die nu niet meer zou mogen: geen leuning dus veel te gevaarlijk, die losse treden. Mag niet van Arbo. Maar wat een tof hokje! Jaren vijftig, zestig? Ergens in die richting.
En getekend, dat ook.
Ja, inderdaad, dat trof me ook onmiddellijk, dat trof me ook onmiddellijk… Dank je voor de naam van de architect! Het moet wel haast zoeits zijn, jaren’50-’60… Het heeft ook iets vooruitstrevends, hoe het zich schijnt los te zingen van z’n sokkel, als een spel met de zwaartekracht en een ode aan het gewapende beton…
Hij is van 1955 en ontworpen door Dick Slebos, niet Van Ravesteyn (al had die het inderdaad kunnen bedenken!). Zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Duiventil_(Havenstraat)
Het huisje was ontworpen voor het GVB en stond tot 1980 bij het Centraal Station. Vandaar dat ik het herkende, maar niet meer wist waar ik het eerder had gezien. Leuk om het weer terug te zien en het verdient een zichtbaardere plek in de stad.
Ergens anders staat het maar te staan. Hier heeft het tenminste nog een functie: het museumtramverkeer richting Amstelveen wordt geregeld via portofoons, en de Duiventil is de centrale post.
Dat wist ik niet. Zolang het maar een functie heeft, staat op zijn plek.
Ha, een hele wikipedia-pagina. Wat leuk! Dank je wel Arjen, ook voor de naam van architect Slebos.
Nu ik nog wat beter kijk zie ik dat die leuning er aan de buitenkant wel degelijk is en bij de entree zelfs aan beide kanten.
Die remise is gelukkig niet verlaten. Er staat een collectie museumtrams in. Zie https://museumtramlijn.org/
Een verademing in het nogal aangeharkte Nederland.