In Het visioen van Constantijn behandel ik een van de bekendste gebeurtenissen uit de oude geschiedenis: het moment waarop de Romeinse keizer Constantijn “het licht zag”. Hij zou daarna christen zijn geworden, een einde hebben gemaakt aan de vervolgingen en het christendom zijn gaan begunstigen.

Althans, dat is het gangbare beeld. Het probleem is dat het visioen, wat het ook geweest moge zijn, in de oudst-bekende bron over deze gebeurtenis, door-en-door heidens is. Die bron, een redevoering uit 310, wordt in dit boek aangeboden in een fonkelnieuwe vertaling door classicus Vincent Hunink. Zelf leg ik uit hoe een heidens visioen kon veranderen in een christelijke legende, waarbij ik onderweg wat zijpaden insla om u te wijzen op de voetangels en klemmen waarmee oudheidkundigen bij de reconstructie van het verleden worden geconfronteerd.

U bestelt het boek met deze link.