[Dit is het laatste van drie stukjes over de Geallieerde verovering van Sicilië. In het eerste deel vertelde ik over de planning en in het tweede beschreef ik hoe de opmars vastliep, maar hoe in Italië desondanks Mussolini werd afgezet.]
De oorlog op Sicilië kwam nu steeds meer in handen van de Duitsers, die zich ingroeven rond de Etna (zie de rode lijn op het landkaartje hiernaast), en de Amerikanen, die aan de noordkust van Sicilië door middel van een reeks landingen steeds achter de Duitse linies wisten te komen. Het bleek te werken, beter dan verwacht: niet alleen naderden de Amerikanen nu Messina, maar de Duitsers, die rond Centuripe (ten zuidwesten van de Etna) nog een sterke positie hadden, raakten nu geïsoleerd tussen de Amerikanen in het noorden, westen en zuidwesten, en de Britten in het zuiden. De Britten konden de druk op dit punt opvoeren en kwamen zo dan toch over de Gornalunga.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.