Tag: cognitieve vaardigheden

Tijd

On door Jona LenderinginDagelijks leven7 reacties

Ik had voor mijn jonge gastvrouw een leuk houten speelgoedbankje meegenomen. Nadat we dat hadden neergezet in de woonkamer en hadden gevuld met speelgoedauto’s, en nadat we het Nijntje-spel hadden gespeeld, en nadat we het bankje hadden geplaatst bij de kapstok, en nadat ik uitgelegd had gekregen dat “rijmen” betekende “dat woorden bij elkaar horen”, en nadat we het bankje hadden geplaatst bij het aquarium, en nadat mijn gastvrouw de goudvissen had gevoerd, werd de doos met puzzels op tafel gelegd. Daar zaten vier Nijntje-puzzels in, die mijn gastvrouw in hoger tempo wist te leggen dan ik.

Dat kwam mede doordat een van de puzzelstukjes een beetje vreemd verbogen was. “Het lijkt wel alsof iemand het in de mond heeft gestoken,” zei ik, met een blik op mijn gastvrouw.

Lees verder “Tijd” →

Kindertekening

On door Jona LenderinginDagelijks leven3 reacties
Paard
Paard

U ziet natuurlijk dat de bovenstaande tekening een paard voorstelt. Gemaakt door kleine E, over wie ik wel vaker blog (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8). Ze is inmiddels vier, gaat naar de grote school en heeft me al twee keer verteld dat de kinderen daar aan tafeltjes zitten die staan opgesteld in een kring.

Vrijdag schrijf ik wel weer over de zaken waarvoor u deze kleine blog bezoekt, maar we moeten de belangrijke dingen niet vergeten.

Fluisteren

On door Jona LenderinginDagelijks leven

Omdat mijn moeder me iets had meegegeven voor Shirin, de echtgenote van mijn goede vriend Richard, en omdat ik met hem nog iets te bespreken had, en omdat ik wist dat mijn kleine vriendinnetje E (bijna vier) en haar moeder er ook zouden zijn, belde ik gisteren tegen het einde van de middag bij Richard en Shirin aan. Toen ik binnen kwam, bleek het gezelschap al aan tafel te zitten: wat voor mij het “einde van de middag” is, is voor mensen met kinderen etenstijd. Geen nood, er werd een bord extra gedekt en vervolgens mocht ik observeren hoe de vroege avond volledig door die kleine bengel werd gedomineerd.

Ik zie kleine E zo elke drie maanden en heb al verschillende keren over haar geschreven (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7). Het is een opvallend vrolijk kind en ik vind het geweldig te zien hoe ze elke keer weer iets kan wat ik haar daarvoor nog niet zag doen. Zoals fluisteren.

Lees verder “Fluisteren” →

Domweg gelukkig in de dierentuin

On door Jona LenderinginAmsterdam, Dagelijks leven8 reacties
gevelsteen_nijlpaard
Gevelsteen van een nijlpaard, nu in het nijlpaardenverblijf in dierentuin Artis

Ineens herinnerde ik me dat nijlpaard Tanja een paar jaar geleden was overleden. “Het nijlpaard is er niet meer,” zei ik dus, “Wat voor dier zou er nu zijn?”

“Ik weet het!”, zei mijn gids (drie jaar en acht maanden), “maar ik verklap het niet. Dan is het een verrassing.”

Anders dan bij eerdere gelegenheden, toen ze geheimpjes niet wist te bewaren, zei het meisje dit keer niets. Wat ik maar zeggen wil: ik heb een prima dag doorgebracht in Artis.

Lees verder “Domweg gelukkig in de dierentuin” →

Geheimpjes

On door Jona LenderinginDagelijks leven3 reacties

e1

Zoals u weet – en anders moet u het maar nalezen (1, 2, 3, 4, 5) – groeit in mijn omgeving een klein meisje op, dat nu alweer drie-en-half jaar oud is. Een tijdje geleden was ik bij haar op visite en terwijl haar moeder en ik wat zaten bij te praten, zat zij op haar tablet te kijken naar een animatiefilm: Planes.

Op een gegeven moment begonnen de moeder en ik mee te kijken naar het verhaal over een grote race tussen allerlei vliegtuigen. De dames kenden de ontknoping al en besloten dat ze die nog niet aan mij moesten zeggen. Als ik het niet wist, zou ik er immers meer van genieten.

Lees verder “Geheimpjes” →

Kleine grappenmaker

On door Jona LenderinginDagelijks leven

Ik was op verjaardagsbezoek bij kleine E., over wie ik wel eens eerder heb geblogd (1, 2, 3). Ze wordt binnenkort drie en is al een hele meid, die prachtige liedjes kan schreeuwen, dol is op speelgoedauto’s en -treinen, muziek kan maken op de xylofoon of met de sambaballen, en die alle dieren van de wereld kan benoemen. Inclusief hun locatie in Artis.

We zaten op de grond en reden autootjes over en weer. Ik vroeg af en toe wat van auto dit was, waar de brandweerwagen naartoe moest of waar Bliksem McQueen was. Op een gegeven moment duwde ze een groot kussen naar voren waarop de afstandsbediening van de televisie lag.

Lees verder “Kleine grappenmaker” →

Olifantje in het bos

On door Jona LenderinginDagelijks leven3 reacties

We hadden vorige week zondag vrij, de zon scheen, we zaten op een terrasje en we dronken een biertje. Of beter, alle aanwezigen op één na dronken een biertje, want Kleine E zat aan de limonade. Ik heb al vaker over die peuter geschreven want elke keer dat ik haar zie, heeft ze iets nieuws geleerd. Dit keer maakte ze haar debuut als zangeres.

Olifantje in het bos
Laat je moeders staart niet los
Anders raak je de weg nog kwijt
En dan heb je heel veel spijt

Lees verder “Olifantje in het bos” →

Peuter

On door Jona LenderinginDagelijks leven6 reacties

Ik heb wel eens eerder geblogd over een tweejarig meisje in mijn omgeving, de dochter van een goede vriendin. Ik zal ze eens in de maand zien en zo zie ik hoe het kind met sprongen vooruitgaat. Het blijft me verbazen dat zo’n kleine uk al een volledig mens is, iemand die kan denken, communiceren, vragen kan stellen, zelfs als ze die nog niet zo snel kan uitspreken als een volwassene.

Zondag kreeg ik een SMSje van haar moeder, die even was neergestreken in de Brakke Grond, waar ik regelmatig zit. Toen ze na de lunch weer verder was gegaan, had het meisje gevraagd “Jona is weg hè”. Ze heeft me daar één of twee keer gezien, niet vaker, maar had dus onthouden dat ik daar wel eens kom.

Lees verder “Peuter” →