Op zondag 8 januari 2006 dronk ik mijn laatste glas bier. Het was een noodzakelijk besluit. Een jaar daarvoor was ik een geliefde werkkring kwijtgeraakt en snel meer gaan drinken. Ik tikte inmiddels elke zondagmiddag zes, zeven tripel weg. Weliswaar fietste ik daarna zonder brokken of kleerscheuren dwars door het Amsterdamse stadsverkeer naar huis, en ook kon ik op de zondagavonden nog nuttig werk verrichten, maar de maandagen begonnen lastig te worden.
Erger was dat ik, eenmaal aangeschoten, loslippig werd en me moest bedwingen dat ik interessante roddels, die me waren toevertrouwd onder het zegel der vertrouwelijkheid, niet de wereld instuurde. Er zou een dag komen, bedacht ik, waarop ik me versprak en dan zou ik het aan niemand anders dan mezelf te wijten hebben als een van mijn vriendschappen onherstelbare schade opliep.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.