Klassieke literatuur (1b): epiek

lateur_odyssee
Een moderne vertaling van Homeros

[Bij mijn mail zat onlangs de vraag welke klassieke teksten en vertalingen ik mensen zou aanraden. In deze onregelmatig verschijnende reeks zal ik een persoonlijk antwoord geven, waarbij leesplezier voorop staat. Ook mijn leesplezier: ik ben geen veilingmeester die álles kan aanprijzen. Wie zich er echt in wil verdiepen, kan het beste aan een universiteit bij een collegereeks aanschuiven. Voor de Latijnse literatuur haalt u in de Openbare Bibliotheek Piet Gerbrandy’s Het feest van Saturnus, een van de beste boeken die ooit zijn gewijd aan een aspect van de antieke cultuur. Voor de Griekse en christelijke literatuur is zo’n boek er helaas niet.

Ter zake nu: ik was bezig met de antieke epiek en ik moest nog twee dingen behandelen: de vertalingen en de teksten die door Homeros zijn beïnvloed.]

Vertalingen van Homeros

Wat zijn fijne vertalingen van de Ilias en Odyssee? De meeste vertalers kiezen ervoor poëzie als poëzie weer te geven. Vertalers zijn doorgaans zelf taalliefhebbers, voor wie de vorm van de tekst net zo belangrijk is als de inhoud. Door poëzie als proza te vertalen, raak je wel heel veel van de vorm kwijt en heb je de oude literaire tekst in feite ontdaan van de artistieke component. De vertaler die het kunstige belangrijk vindt, zal minimaal proberen een nieuw kunstwerk te scheppen en dat kan bijvoorbeeld betekenen dat hij zijn vertaling perst in het keurslijf van een versmaat. Of zichzelf rijmdwang oplegt, al gebeurt dat niet zo vaak. Met deze zelfopgelegde beperkingen verklein je echter de mogelijkheid precies te vertalen.

Lees verder “Klassieke literatuur (1b): epiek”