Naima El Bezaz’ Het gelukssyndroom is niet het enige boek waarin de dood al op de eerste pagina het verhaal op gang brengt. Het onderscheidt zich echter doordat de schrijfster er geen drama van maakt. De vergelijking met De bekoring van Hans Münstermann, dat op soortgelijke wijze begint, is verhelderend. Terwijl laatstgenoemde de eigenlijke mededeling uitstelt met spanningsverhogende omtrekkende bewegingen, begint El Bezaz haar roman met het simpele
“Ik heb kanker,” zei Marit terwijl ze haar net gewassen onderbroeken opvouwde.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.