Toen de Italiaanse troepen in 1870 Rome veroverden, degradeerde deze stad, zoals de historicus Ferdinand Gregorovius het zo mooi schreef, van hoofdstad van een universele kerk tot hoofdstad der Italianen. De paus trok zich terug in het Vaticaan en de nieuwe koning, Vittorio Emanuele, verplaatste zijn residentie, die hij tien jaar daarvoor al van Turijn naar Florence had overgebracht, nu naar Rome en gaf opdracht grof geld te investeren in de stad. De bewoners zouden weten dat er nu een monarch woonde die hen zou opstoten in de vaart der volkeren.
Om te beginnen werd de Tiber gekanaliseerd: voortaan zou Rome geen last meer hebben van de watersnoden die de stad sinds mensenheugenis teisterden. Een alweer wat ouder plan, nog opgesteld voor de paus, om tussen het stadscentrum en het spoorwegstation – zeg maar langs de huidige Via Nazionale – een stadswijk te bouwen, werd versneld uitgevoerd. De Belgische familie De Mérode, die het plan kende en de juiste grond had gekocht, verdiende veel geld.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.