Donderdag 20 juli 1944, 17:00 (Berlijn, Wolfsschanze)

Ludwig Beck

Een van de beroemdste opmerkingen over de aard van oorlogvoering is van maarschalk Helmuth von Moltke de Oude die, toen hij erop werd aangesproken dat een bepaalde officier slechts de helft van zijn taken naar behoren uitvoerde, antwoordde dat de betrokkene meteen promotie moest krijgen omdat de gemiddelde officier aan het front maar een kwart van zijn taken naar behoren uitvoerde. Fouten worden altijd gemaakt en oorlogvoering is minder een kwestie van planning dan van voortdurende improvisatie. Het zit die 20e juli de samenzweerders voortdurend tegen – ze hadden bijvoorbeeld driemaal pech gehad bij de aanslag – en de grootste tegenvaller is wel dat ze de berichten over Walküre in code versturen, waardoor het eindeloos lang duurt.

Lees verder “Donderdag 20 juli 1944, 17:00 (Berlijn, Wolfsschanze)”

Donderdag 20 juli 1944, 16:40 (Berlijn)

Von Stauffenberg

Terwijl generaal Fromm de samenzweerder Mertz von Quirnheim gearresteerd houdt en Olbricht nog steeds aarzelt, en terwijl de telex te langzaam het bericht dat Hitler dood is verspreidt, bereiken Von Stauffenberg en Von Haeften het Bendlerblock. Ze worden opgewacht door onder andere Berthold, die zijn marine-uniform draagt. Claus legt uit dat Hitler dood is. Hij heeft immers gezien hoe iemand met Hitlers mantel naar buiten werd gedragen. De bomexplosie was geweldig, niemand kan het hebben overleefd.

Het gezelschap gaat naar Fromm, die hun voorhoudt dat Keitel het tegendeel heeft beweerd. “Keitel liegt,” weet Von Stauffenberg, “zoals altijd.” Hoe weet hij dat zo zeker, wil Fromm weten. “Omdat ik zelf de bom heb geplaatst,” bekent Von Staufenberg, waarop Fromm de graaf adviseert zelfmoord te plegen. Olbricht smeekt Fromm zich bij de samenzwering aan te sluiten. Fromm zoekt een wapen, maar Von Haeften overmeestert hem en Fromm wordt opgesloten in een van zijn vertrekken, waar hij de beschikking heeft over een flinke voorraad cognac.

[Terug naar het eerste deel; deze reeks wordt om 17:00 vervolgd.]

Donderdag 20 juli 1944, 15:45 (Rangsdorf)

Olbricht (links, met ridderkruis) in gezelschap van Wernher von Braun (in burger). De man middenin is Heinz Brandt, die zou worden gedood bij de aanslag in de Wolfsschanze.

Als operatie Walküre zou zijn begonnen, zou vliegveld Rangsdorf bezet moeten zijn door eenheden van het reserveleger. Als Von Stauffenberg en Werner von Haeften landen, blijkt daarvan echter geen sprake. Von Haeften rent naar de dichtstbijzijnde telefooncentrale en belt met het Bendlerblock: “De Führer is dood!” Eindelijk hebben de samenzweerders in Berlijn de zekerheid die ze nodig hebben.

Olbricht ijlt naar zijn superieur, Fromm, met de papieren waarmee Walküre in werking kan worden gesteld terwijl Albrecht Mertz von Quirnheim de aanwezige officieren alvast vertelt wat er zal gebeuren: nu Hitler het slachtoffer is van een moordaanslag, krijgt de Wehrmacht buitengewone bevoegdheden. De strijd in Rusland, Italië en Normandië gaat vanzelfsprekend gewoon verder. Veldmaarschalk Erwin von Witzleben zal, als officier met de hoogste rang, het opperbevel van Hitler overnemen en generaal Ludwig Beck wordt de nieuwe president van Duitsland. Over de integratie van de gewapende delen van de SS in de bevelstructuur van de Wehrmacht, zo weet Mertz te vertellen, wordt momenteel overlegd.

Lees verder “Donderdag 20 juli 1944, 15:45 (Rangsdorf)”

Donderdag 20 juli 1944, 12:37 (Wolfsschanze)

De barak na de aanslag

Von Stauffenberg loopt de vergaderzaal binnen. De ramen staan open: het is heet buiten. Hij stelt zich in de buurt van de Führer aan de tafel op. Keitel introduceert de graaf, Hitler schudt zijn hand, neemt zijn gast onderzoekend op. Het valt de aanwezigen op dat deze zijn ene oog niet neerslaat.

Von Stauffenberg plaatst zijn aktetas tussen de twee massieve steunen onder de tafel, bromt iets over zijn telefoongesprek en verlaat de kamer. Zijn koppel laat hij achter: hij wil de indruk wekken in een moment weer terug te komen. Omdat de aktetas erg dicht bij de voeten staat van een van de aanwezigen, Heinz Brandt, plaatst deze de tas iets verderop, aan de andere kant van de zware tafelsteun.

Lees verder “Donderdag 20 juli 1944, 12:37 (Wolfsschanze)”

Donderdag 20 juli 1944, 12:30 (Wolfsschanze)

Erich Fellgiebel (midden)

Aangekomen in de houten barak waar de vergadering zal plaatsvinden, vraagt Von Stauffenberg aan Keitels adjudant waar hij zich kan opknappen en een schoon overhemd kan aantrekken. In een gastenkamer stelt hij de bom af. Het zijn twee springladingen van elk bijna een kilo, voorzien van ontstekingen die in principe na een half uur behoren af te gaan, maar bij warm weer misschien sneller detoneren. Von Stauffenberg heeft de eerste bom al af als iemand de kamer komt binnenlopen.

Het is Erich Fellgiebel, een van de complotteurs, verantwoordelijk voor de telefooncentrale van de Wolfsschanze. Hij roept dat er een dringend telefoongesprek is voor Von Stauffenberg, die terugroept snel te zullen komen. Omstanders hebben dit gesprek gehoord en zullen straks niet opkijken als de chef-staf van generaal Fromm zo meteen de vergadering zal verlaten.

Lees verder “Donderdag 20 juli 1944, 12:30 (Wolfsschanze)”

Donderdag 20 juli 1944, 11:30 (Wolfsschanze)

Claus von Stauffenberg (vroege foto; in 1944 miste hij een oog)

De vergadering met Hitler staat gepland voor 13:00 maar vanzelfsprekend wordt een gesprek op hoog bestuurlijk niveau zorgvuldig voorbereid: de medewerkers nemen tijdens de voorbespreking de mogelijke vragen alvast door. Dit voorgesprek onder leiding van veldmaarschalk Wilhelm Keitel wordt onderbroken als een medewerker van de Führer komt vertellen dat de eigenlijke vergadering een half uur is vervroegd. De afgezette fascistische leider van Italië, Mussolini, is gearriveerd en Hitler moet zijn belangrijke gast vanzelfsprekend ontvangen.

Het is niet de enige verandering in de planning. Omdat het een hete zomerdag is en de temperatuur vóór de middag behoorlijk is opgelopen, zal de vergadering niet plaatsvinden in de bunker, zoals een paar dagen eerder, maar in een houten barak in de tuin.

De voorbespreking is om 12:25 afgelopen. Von Stauffenberg heeft, doordat de vergadering is vervroegd,  ineens weinig tijd om de bom, die hij intussen van Von Haeften heeft teruggekregen, af te stellen. Op een looppas gaat hij naar de barak.

[Terug naar het eerste deel; deze reeks wordt om 12:30 vervolgd.]

6-19 juli 1944

Stauffenberg, Puttkamer, Hitler, Keitel

Op donderdag 6 juli is Claus van Stauffenberg op het Berghof, Hitlers hoofdkwartier bij Berchtesgaden. Von Stauffenberg, die een oog en een hand mist en aan de andere hand slechts drie vingers heeft, heeft de voorgaande dagen geoefend om de springladingen af te stellen. Vandaag wil hij Hitler, Himmler en Göring doden. Die laatste twee verschijnen echter niet en de would-be moordenaar stelt de aanslag uit. Op dinsdag 11 juli is hij opnieuw in het Berghof, maar hoewel Göring er dit keer wel is, is Himmler afwezig en Von Stauffenberg stelt de aanslag nogmaals uit.

Zaterdag 15 juli, de derde poging. Generaal Fromm en Von Stauffenberg zijn aanwezig in de bunker in de Wolfsschanze, Hitlers hoofdkwartier in Oost-Pruisen. De bovenstaande foto is die middag genomen: Von Stauffenberg staat strak in de houding, schout-bij-nacht Karl-Jesko von Puttkamer schudt Hitlers hand, maarschalk Wilhelm Keitel ziet het aan. In Berlijn heeft generaal Olbricht, nu Fromm afwezig is, alarm laten geven en het reserveleger alvast in paraatheid gebracht. Lees verder “6-19 juli 1944”