Op donderdag 6 juli is Claus van Stauffenberg op het Berghof, Hitlers hoofdkwartier bij Berchtesgaden. Von Stauffenberg, die een oog en een hand mist en aan de andere hand slechts drie vingers heeft, heeft de voorgaande dagen geoefend om de springladingen af te stellen. Vandaag wil hij Hitler, Himmler en Göring doden. Die laatste twee verschijnen echter niet en de would-be moordenaar stelt de aanslag uit. Op dinsdag 11 juli is hij opnieuw in het Berghof, maar hoewel Göring er dit keer wel is, is Himmler afwezig en Von Stauffenberg stelt de aanslag nogmaals uit.

Zaterdag 15 juli, de derde poging. Generaal Fromm en Von Stauffenberg zijn aanwezig in de bunker in de Wolfsschanze, Hitlers hoofdkwartier in Oost-Pruisen. De bovenstaande foto is die middag genomen: Von Stauffenberg staat strak in de houding, schout-bij-nacht Karl-Jesko von Puttkamer schudt Hitlers hand, maarschalk Wilhelm Keitel ziet het aan. In Berlijn heeft generaal Olbricht, nu Fromm afwezig is, alarm laten geven en het reserveleger alvast in paraatheid gebracht.

Opnieuw zijn Himmler en Göring afwezig. Von Stauffenberg verontschuldigt zich, verlaat de vergadering, belt met Berlijn en krijgt zijn vriend Albrecht Mertz von Quirnheim aan de lijn. Wat te doen? Weer uitstellen? Ze besluiten de bom te laten afgaan, maar als Von Stauffenberg terugkeert naar de bunker, blijkt de vergadering al te zijn afgelopen.

Als Fromm die avond in Berlijn verneemt dat Olbrecht “een extra oefening” heeft ingelast, is hij in alle staten. En niet zonder reden: als dit fout was gegaan, zou het hem het hoofd hebben gekost. Drie dagen later horen de samenzweerders dat de Gestapo Goerdeler op het spoor is. Dat wil zeggen dat uitstel vanaf nu echt niet langer mogelijk is. De avond van de negentiende juli is Claus von Stauffenberg met een kleine kring vrienden in het huis van zijn broer Berthold. De sfeer is terneergeslagen.

[Terug naar het eerste deel van deze reeks. Morgen ga ik om 8:00 verder met tweeëntwintig stukjes over de gebeurtenissen van 20 juli 1944, zodat u die “in real time” kunt volgen, en dan is er zondag nog een deprimerende epiloog. Wordt dus vervolgd.]