Van de week kreeg ik een petitie in mijn mailbox. Het ging om een zeventienjarig Oezbeeks meisje – Margarita Alexandrova – uit Kampen. Ze woont zeven jaar in Nederland en moet ingevolge het Nederlandse vreemdelingenbeleid terug naar Oezbekistan. Voor mij was de zaak daarmee al meteen duidelijk. Je laat niemand eerst zeven jaar opgroeien in Nederland om daarna in volle ernst te besluiten dat ze weer terug moet. Het is van tweeën één: óf je hebt geen verstand en besluit direct dat ze mag blijven, óf je hebt geen hart en besluit dat ze meteen terug moet, maar én geen verstand én geen hart, dat gaat mij wat ver. Dus ik had de petitie al getekend voordat ik me verder in de kwestie verdiept had.
Aan de email was wat achtergrondinformatie toegevoegd, iets over een Russisch-Orthodoxe familie die protestants-christelijk geworden was en daarom niet terug kon naar Oezbekistan. Voor mij was dat allemaal niet belangrijk, temeer omdat enig googelen al snel leerde dat je in Oezbekistan maar beter helemáál niks kunt zijn. Toch was mijn nieuwsgierigheid gewekt, want op de één of andere manier was die overgang van de ene naar de andere christelijke denominatie door de overheid getoetst. Dat leek me onbestaanbaar, dus voerde ik de zoektermen “asiel geloof overgang” in.
Er ging een wereld voor me open. De overheid blijkt dus wel degelijk veranderingen in denominatie te toetsen als het om asielzoekers gaat. In Nederland bedoel ik dan, niet in Oezbekistan. Enkele bloedstollende citaten uit uitspraken van de Raad van State:
Blijkens het verslag van het nader gehoor heeft de vreemdeling op de vraag wat het wezen is van de pinksterbeweging, geantwoord dat het voornamelijk om het geloof in Christus gaat; in haar antwoord verwijst zij niet naar de positie van de Heilige Geest. Het geloof in Christus is echter eveneens kenmerkend voor andere stromingen binnen het christelijk geloof en niet specifiek voor de pinksterbeweging.
De vreemdeling heeft zich naar eigen zeggen reeds in Iran bekeerd tot het christendom en is daar gedoopt. Zoals de staatssecretaris terecht tot uitgangspunt neemt, ligt aan een bekering tot een andere geloofsovertuiging steeds een welbewuste en weloverwogen keuze ten grondslag.
De aan de vreemdeling gestelde vragen over de naam van de kerk waar, en van de priester die hem heeft gedoopt…
De rechtbank is eveneens eraan voorbij gegaan dat de vreemdeling ruim achtenveertig jaar lang het orthodox-christelijke geloof heeft beleden, zodat zij wordt geacht van de inhoud van dit geloof te hebben kunnen kennisnemen, ondanks dat in een voor haar onbegrijpelijke taal werd gepredikt.
Ik kan toe met een hele korte karakterisering van deze misstand: Nederland wordt bewoond door geseculariseerde calvinisten – met de nadruk op dat laatste – die geen idéé hebben hoeveel redenen mensen kunnen hebben om van denominatie te veranderen (het consequent spreken van ‘bekering’ door de overheid en de rechtbank is al illustratief), geen notie van de rol die geloof kan hebben in andere delen van de wereld dan Noordwest Europa en ten slotte – hier komt het stukje secularisatie – geen flauw benul van geloof. En dat zootje ongeregeld slaat dan aan het toetsen…
Toen in 1492 de katholieke majesteiten Ferdinand en Isabella besloten dat het voor Spanje beter was dat alle joden katholiek werden, werd hun de keuze geboden: dopen of vertrekken. Wie de reis naar Noord-Afrika, het Ottomaanse rijk of de Lage Landen niet betalen kon, werd dus katholiek. Dat was zo’n succes dat in 1502 ook moslims dezelfde ruime keuze geboden werd. Een eeuw later, op 9 april 1609 (hier te lande beter bekend als het begin van het twaalfjarig bestand) werden voor de zekerheid toch ook maar alle bekeerde moslims het land uitgezet.
Het zal duidelijk zijn dat niet iedereen even enthousiast de schoot van de heilige moederkerk opzocht en het bevoegde gezag wist dat natuurlijk ook. Aangezien het rijksbeleid gericht was op één geloofsovertuiging, was er dus nogal wat nazorg te verrichten in de vorm van het opsporen van lieden wier bekering ongeloofwaardig was. Daarvoor was al – de katholieke majesteiten beschikten over een vooruitziende blik – in 1478 een onderzoekscommissie ingesteld die de opdracht kreeg om landsdekkend mensen op te sporen wier geloofsopvattingen en -beleving niet afdoende geloofwaardig waren. Dat gebeurde uiteraard door middel van onderzoek, inquisitio in het Latijn.
In de twintigste eeuw maakte Monthy Python’s Flying Circus een grap over het zo ontstane instituut en daaraan is de titel van dit stukje ontleend. En met die grap hadden ze gelijk, voor je er erg in hebt, heb je ze opnieuw uitgevonden.
[Oorspronkelijk verschenen op de blog van mijn goede vriend Richard Kroes.]
Ook ik heb deze petitie maar ondertekend.
Ik kijk uit naar de petitie om de onzinnige en niet functionerende manier van behandelen van asielverzoeken in Nederland te stoppen!
Bezorgde groet,
Getekend.
De problematiek bestaat al decennia, en er dan nog steeds zeven jaar voor nodig hebben om tot een (eind)beslissing te komen. Ik weet niet wat de vertragende, ophoudende rol is geweest van de advocaten uit de asielindustrie, maar de wetgeving, beroepsmiddelen en beroepstermijnen zouden inmiddels wel eens op orde mogen zijn. Wat korte trajecten betekent om tot een beslissing van blijven of vertrekken te komen. Als vertrekken dan niet wordt gedaan, moet het eventueel met dwang worden uitgevoerd. Maar niet zeven jaar laten etteren wanneer er kinderen bij zijn betrokken.
Ik moest wel even slikken bij ‘Pinkstergemeente’. De Amerikaanse tak investeert in Afika, waar het pentecostalisme miljoenen achterlijk houdt, en maakt. In A’dam ZO zitten veel Afrikanen er ook in vast.
Niet alleen in Afrika. Mijn ex-vrouw heeft een broer verloren aan gebedsgenezing; een andere was nog wel op tijd, maar is een been kwijt.
Dit zijn treurige voorvallen!
Zeker als er een dode of beenamputatie uit voorkomen.
Meelevende groet,
Beste Michiel Mans,
Het aantal kerken en hun gelovigen bij mij in de Bijlmer is legio. Een paar Afrikaanse vrienden zien ook de kwalijke kanten van deze kerken. Toch blijft het de alles bepalende factor voor de Afrikaanse gemeenschap.
Het is niet aan mij omdat te veroordelen.
De manier waarop de Nederlandse overheid gelovigen tegenwerkt zoals in de beschreven situatie van Margarita Alexandrova veroordeel ik wel!
Vriendelijke groet,
“Het is niet aan mij omdat te veroordelen.”
Ook niet als er nodeloos een dode valt of een been geamputeerd wordt?
Vanuit deze kerken worden regelmatig inzamelingen gedaan voor zieke kerkleden voor de juiste behandeling in Europese Ziekenhuizen.
Maar de uitwassen van gebedsgenezingspraktijken ondersteun ik weer niet.
Vriendelijke groet,
OK. Het is altijd fijn een klip en klaar antwoord te krijgen.
Petitie tekenen, uiteraard. Maar in z’n algemeenheid is het minder weerzinwekkend dan het lijkt als de overheid soms meer van bekeringen wil weten. http://www.ikonrtv.nl/kerknieuws/hoe_toets_je_bekeringen_van_asielzoekers
Ik begrijp het verband tussen de asielzaak en de inquisitie niet. Welke partij in de asielzaak heeft de rol van inquisiteur?
Jona blijkt hier een antwoord op te hebben gegeven op Sargasso
http://sargasso.nl/post-atheist-nobody-expects/#comment-925583
“Waarmee overigens meteen een antwoord is gegeven op de vraag naar de oprechtheid van de bekering die de HH inquisiteurs van de IND stellen, want niemand zal overgaan tot een levensgevaarlijk geloof als het niet uit diepe overtuiging gebeurt.”
Het is lastig lezen als reacties over drie of meer websites verspreid staan.
De IND toetst of je je echt bekeert en echt om geloofsredenen in gevaar bent gekomen. Als je bijvoorbeeld jood bent en uit Afghanistan komt, is dat een grond voor asiel. Ze willen echter uitsluiten dat mensen voorwenden zich te hebben bekeerd, dus toetst men de oprechtheid van de bekering. En daarbij legt men protestantse criteria aan: je moet de geloofsleer kennen, de doctrine.
Ik meen begrepen te hebben dat ze ook uitzoeken of de veronderstelde bekeerling deelneemt aan de activiteiten van de geloofsgemeenschap. Dat zou dan een goede zaak zijn.
De manier waarop, waar en met wie, iemand zijn of haar geloof beleefd is niet aan ons om daarover te oordelen.
Vriendelijke groet,
Wel als die iemand het als criterium aanvoert om iets gedaan te krijgen.
???
Natuurlijk onderteken je zo’n petitie. En de volgende misschien ook. Maar vanaf pakweg de 20ste raak je het misschien beu. Dat is meteen een goede simulatie van de migratieproblematiek.
“Dat is meteen een goede simulatie van de migratieproblematiek.”
Je mag als burger een andere kijk op die migratieproblematiek hebben dan de politicus, ambtenaar, rechter of migrant. Jij hoeft niet economisch, consequent, rechtvaardig of bang te zijn. Home is where the heart is.
Beste Jona en andere lezers van deze blog,
Ik heb Margarita en haar advocaat gesproken en om eerlijk te zijn kloppen de feiten niet in je verhaal.
Margarita’s aanvraag wordt helemaal niet afgewezen vanwege haar geloofsovergang. DIt is weliswaar jaren geleden getest, maar is nooit aangevoerd als argument voor rechters om tot afwijzing over te gaan. Waarom Margarita het nieuws zoekt is omdat ze op 21 juli van de rechter te horen heeft gekregen dat zij in Oezbekistan geen reëel gevaar loopt. De discussie zou dus moeten gaan over de vraag of Oezbekistan een veilig land is voor christenen.
Mijn artikel met en over Margarita verschijnt in het september nummer van de Win. De hogeschool krant van hogeschool Windesheim..
Beste Gemme Burger,
Kun je via dit blog in september een link geven naar jouw artikel?
Bij voorbaat dank.
Vriendelijke groet,