Dat je de trein mist doordat het verkeer wordt omgeleid en je later dan gepland op het perron aankomt: dat kan gebeuren en daar kun je vrede mee hebben. Je hebt er echter géén vrede meer mee als je ontdekt wat de oorzaak is van de omleiding: dat er op het stationsplein een house-party plaatsvindt. Omdat de volgende trein pas over een half uur vertrekt, moet ik gedwongen meeluisteren.
Ik merk dat mijn hartslag is versneld, dat ik sneller en minder diep adem en licht zit te transpireren, hoewel het vrij koud is. (Ik geloof dat er door de kou ook weinig mensen op het house-feest zijn.) De vrouw die naast me zit, ziet inmiddels redelijk bleekjes. De ironie is dat ik eigenlijk een artikel had willen lezen over de invloed van stress op je cortisolspiegel, maar aanschouwelijk onderricht valt uiteraard te verkiezen.
Oké, het is morgen Koningsdag. Maar hoe diep kan de haat voor de burgers bij een ambtenaar zitten, dat hij/zij een vergunning afgeeft om denderende muziek af te spelen bij uitgerekend het station, waar mensen die er niet naar willen luisteren, zich er niet aan kunnen onttrekken? Ik heb Apeldoorn altijd gewaardeerd omdat het er redelijk rustig was. Een beetje saai misschien, maar leefbaar en met – zo meende ik te weten – een grosso modo redelijk functionerend openbaar bestuur.
Dat zag ik dus verkeerd. Het gemeentebestuur heeft evident schijt aan de burgers die wonen rond het Stationsplein – mensen die niet een half uur moeten meeluisteren naar deze muziek, maar de hele avond. Ik heb medelijden met die arme drommels. Ik heb ook medelijden met een stad met zulke bestuurders.
Geachte mijnheer Lendering,
De waarden waaraan U refereert, zoals terughoudendheid in de openbare ruimte of behoorlijk bestuur lijken in Nederland niet meer in tel – in weerwil van premier Balkenende. Het begon eigenlijk al in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Ik verbaas mij met U en soms verbijt ik mij.
Stress zet de hele hormoonhuishouding onder druk en is ook nog eens slecht voor het immuunsysteem.
Met vriendelijke groet, Marcel Meijer Hof
Ik heb het opgezocht, maar ‘Apeldoorn’ lijkt niet te bestaan.
Apenheul, ja. Hellendoorn, check.
Apeldoorn? Nee, geen enkele kaartverkopende entertainmentsite heeft dit in zijn portfolio.
http://stationsdance.nl/
Een typisch voorbeeld van ‘City Marketing’. De openbare ruimte wordt vermarket, money, money, money! En aan de bewoners heeft de gemeente geen boodschap. Wegstemmen de verantwoordelijken bij de volgende stemronde.
Ja, Jona, er is verschrikkelijk veel ten kwade veranderd in Nederland. In de publieke ruimte wordt je ongevraagd geterroriseerd door geluidsoverlast (feesten waar je part nog deel wil aan hebben, luide gesprekken in de trein en in restaurants, waar je alles over het privéleven van de luidruchtige gasten ongewild tot je moet nemen). Als je de deur voor iemand openhoudt, bvb. in supermarkt of trein, lopen de meesten door zonder je aan te kijken, laat staan je te bedanken. Ik heb niet zelden meegemaakt dat ik voor iemand de deur open hield, die ik vervolgens tegen mijn voorhoofd kreeg voor mijn bewezen dienst. Supermarkten, boekhandels worden geterroriseerd door krijsende kinderen, waar niemand iets durft over te zeggen. Elke sociale controle ontbreekt. Ik weet dat ik nu af dwaal, maar ik ben hier op mijn dertigste komen wonen, ben nu 72 jaar en de laatste 10 à 15 jaar is de verandering wel heel snel gegaan. Dit wordt ook geconstateerd door mijn Nederlandse vrouw. Ik heb ook al vaak dezelfde reacties gelezen in opinieartikelen of brieven aan de redactie van kranten van mensen die lang uit Nederland weggeweest zijn. Ik beaam wat dhr. Meyer Hof zegt: er is geen enkele terughoudendheid meer en het enige wat je kunt doen is jezelf verbijten. Waar wij ons de laatste tijd enorm aan storen is dat andere mensen ten diepste beledigen gezien wordt als vrijheid van meningsuiting. Nog los van het feit dat geen enkel ‘mensenrecht’ onbeperkt is en dat sommige mensenrechten met elkaar kunnen botsen, zijn er ook fatsoensnormen die de maatschappij in goede banen moeten leiden, willen we niet afzakken naar een maatschappij zonder beschaving.
Roger van Bever
Even een kleine nuance. In de jaren 2003-2009 pendelde ik een aantal keren per week tussen Dordrecht en Leiden, in de jaren 2008-2013 kwam daar twee dagen per week pendelen tussen Dordrecht en Den Haag Centraal bij. Ik heb toen de overgang van kranten lezende forenzen naar laptop, tablet, ear- en smartphone gebruikende forenzen meegemaakt. Zeker die eerste 8-9 jaren was daarbij het luidop bellen niet van de lucht en ben ik regelmatig te keer gegaan tegen die overlast. De stiltecoupé’s werden in die tijd ingevoerd, met alle, ook door Jona beschreven, ellende van dien. Onlangs ben ik weer een paar keer van huis uit met de trein naar verder weg liggende steden (Den Haag, Leiden, Utrecht) gereden in gewone 2e klasse coupés: geen geluid meer, behalve vrouwen en meiden die met elkaar praten. Maar dat is een gegeven dat al oeroud is (ik heb m’n wagen volgeladen… etc). Er werd nauwelijks gebeld, en dan kort (ik ben er over 20 minuten etc), iedereen tikte op laptops, swipete op tablets, whatsappte of deed spelletjes op phones, zat dromerig met oorplugjes in (die geen geluid lekten) naar buiten te kijken. Alleen een paar generatiegenoten lazen een boek. Toegegeven: het was in geen van de gevallen spitsuur. Maar de rust was opvallend. Hebben anderen niet die ervaring?
Mijn forensische ervaringen op het OV-traject ‘s-Hertogenbosch-Utrecht-Den Haag-Schiphol sinds afgelopen 15 jaar zijn overwegend positief: doorgaans op tijd rijdende treinen, meestal voldoende zitplaatsen, vriendelijk personeel en in overvolle treinen en op dito stations naast lomperiken, ook genoeg blijken van attentie en elegantie. Groepjes mensen zijn vaak luidruchtig, maar die kom ik zelden tegen. Ik herken de zeer negatieve ervaringen in het OV dus eigenlijk niet. Mijn ervaringen als autorijder staan hier haaks op: asociaal en risicovol gedrag op de weg is schering en inslag.
In een van de bovenstaande reacties (R.van Bever) op Jona’s zeer invoelbare ergernis wordt de vrijheid van meningsuiting genoemd en het gebrek aan beschaving dat daar soms mee verdoezeld wordt. Bij de recente berichten over de Turks-Nederlandse columniste en o.a Rutte’s bemoeienis moest ik ineens denken hoezeer schijnheiligheid ook een rol kan spelen, nl toen mij te binnen schoot dat een journalist het veld moest ruimen omdat hij met per ongeluk een microfoon open een jonge politicus een flapdrol noemde!
“Maar hoe diep kan de haat voor de burgers bij een ambtenaar zitten, dat hij/zij een vergunning afgeeft om denderende muziek af te spelen bij uitgerekend het station, waar mensen die er niet naar willen luisteren, zich er niet aan kunnen onttrekken?”
Je weet echt niets van de overheid he? 😉
Burgemeesters geven dat soort toestemmingen, omdat het over openbare veiligheid gaat. En burgemeesters zijn geen ambtenaar.
Je vraag is trouwens niet de juiste. Je moet je afvragen hoe diep kan de haat voor de burgers bij een organisator zitten, dat hij/zij een vergunning aanvraagt om denderende muziek af te spelen bij uitgerekend het station, waar mensen die er niet naar willen luisteren, zich er niet aan kunnen onttrekken?
Om maar niet te spreken van de haat voor de medemens van allen die met plezier naar zo’n dansfeest gaan?
Begrijp me goed, ik ben blij dat ik niet in de buurt van wat voor plein dan ook woon. 😉