Wat mag u dit jaar zoal op deze blog verwachten? IJs en weder dienende reis ik in april weer naar Cyprus en in oktober opnieuw naar Armenië, landen waarover ik graag opnieuw zal schrijven. Wellicht ga ik in mei ook naar Griekenland, Albanië en de Voormalig Joegoslavische republiek Macedonië, al is dat nu nog niet helemaal zeker. Verder ben ik uitgenodigd voor een bruiloft in Libanon en heb ik oudejaarsavond met vrienden gesproken over een reis naar de Verenigde Staten, maar of het het komende jaar ook daarvan zal komen? Tussen droom en daad mogen hier dan weliswaar geen wetten in de weg staan, maar er zijn wel wat praktische bezwaren. Zoals geld. En tijd. En planning. In elk geval zal ik erover bloggen als het geluk me mocht toelachen.

De trouwe lezers van deze blog weten dat in april een boekje van mijn hand zal uitkomen, Het visioen van Constantijn, waarin ik de oudste tekst over dat bovennatuurlijke verschijnsel (vertaald door Vincent Hunink) zal proberen uit te leggen. Over dat boekje zal ik ook weleens bloggen. Ik heb in elk geval plezier in het schrijven. Mocht het u nu al interesseren: meer gegevens vindt u hier, u bestelt het alvast bij mijn favoriete Amsterdamse boekhandel (ook als u niet in Amsterdam woont).

O ja, de Romeinenweek: dat is het zusje van de Week van de Klassieken. Ik heb al eens aangegeven dat tot de onzalige gevolgen van de limessamenwerking behoort dat we van alles nu twee keer hebben, inclusief “weken van”. Willen we de oude wereld ooit opnieuw de aandacht geven die ze verdient, dan moeten we die doublures weghalen en inzetten op doordachtere vormen van voorlichting. Ik nodig u daarom alvast uit voor de vier avonden in het Rijksmuseum van Oudheden die ik help organiseren op 10 april (DNA-onderzoek), 17 april (de Stoa), 24 april (hoe in Velsen archeologie en tekst elkaar complementeren) en 1 mei (papyrologie en vervalsingen). Die lezingen moeten helpen om de diverse oudheidkundige groepen te verbinden en wat beter te laten begrijpen waar andere groepen mee bezig zijn. Ik hoop er ook over te bloggen.

Een goede voorlichting anticipeert op scepsis en is proactief. Eén aspect daarvan is het beantwoorden van de vraag “hoe weten we wat we weten?” vóór er kritische vragen zijn. Dan lijkt het tenminste geen simsalabim. Zoals de trouwe lezers van deze blog weten, ben ik afgelopen jaar bezig geweest met het maken van filmpjes waarin specialisten dingen uitlegden. Doordat mijn gezondheid het afgelopen jaar te wensen overliet, is dat project vertraagd maar de montage vindt deze maand plaats, dus de filmpjes zullen er in de Week van de Klassieken en de Romeinenweek wel zijn. En op deze blog dus.

Een andere erfenis uit 2017 is de herziening van de Livius.org-website. Daar werk ik nog aan, al is het een beetje op verloren uurtjes. Ook ben ik ben betrokken bij een Web 3.0-project om Romeins erfgoed, zowel teksten als vondsten, samen te brengen. We hopen dat daarvan tijdens de Romeinenweek een pilot beschikbaar is. Als dat blijkt te lopen, kunnen we op zoek naar geld. Hoewel fondsenwerving niet mijn sterkste punt is, is er voldoende belangstelling voor “the age of experiment” om optimistisch te zijn dat het wel rond zal komen. Opnieuw: stof voor blogstukjes.

Zal ik elke dag een stukje schrijven? Het is een fijne manier om in drukke weken te ontspannen en zelfvertrouwen te bewaren. Ik streef ernaar ook in 2018 Methode op Maandag bij te houden, er zullen maandelijkse nieuwsbrieven zijn en ik wil nog een paar vrijdagen benutten voor stukjes over Assyrië, want de Nineveh-expositie in het Rijksmuseum van Oudheden is belangrijk genoeg om onder uw aandacht te blijven brengen. Sprekend over het RMO: het bestaat dit jaar tweehonderd jaar en ik denk dat ik ook daar nog eens over zal bloggen.

Ik ben niet optimistisch dat de academische persberichten in 2018 ineens betrouwbaar zijn, dus ik zal ook nog weleens een boos stukje schrijven over wat er dit keer weer geen nieuws is. Eén geërgerd stukje is alvast voorspelbaar, want de ontwikkelingen in het DNA-onderzoek gaan snel en het enige voorlichtingsbeleid in de humaniora is overdrijving, dus er zal in 2018 wel een krant zijn die kopt dat deze of gene meneer of mevrouw afstamt van een Romein. Dat doen we allemaal, dus als u die krantenkop ziet, kunt u verwijzen naar dit stukje.

Mijn stukjes over de stiltecoupé en andere problemen in het openbaar vervoer behoren tot de meest gelezen bijdragen aan deze blog en ik vind het fijn iets te schrijven dat mensen herkennen en waarderen. Desondanks hoop ik in het nieuwe jaar niet meer in de situatie te geraken waarin ik, om mijn geestelijke evenwicht te bewaren, mijn machteloze woede over de Nederlandse Spoorwegen van me af moet schrijven.

In december had deze blog meer dan 2000 unieke bezoekers per dag. Ik meen dat dat vrij veel is voor een eenmansblog. U bent hondstrouw en ik hoop dat ik in 2018 die trouw waard zal blijken. Ik wens u een heel mooi nieuw jaar.