Na mijn beslissing te stoppen met de Livius Nieuwsbrief was de keuze vrij snel gemaakt te beginnen met een groepsblog die Grondslagen.net heet. Daar zouden alle oudheidkundige blogs dan kort delen wat ze te melden hebben, waarna lezers vanaf Grondslagen.net naar de deelblogs zouden worden geleid. Eén blog als wegwijzer naar de andere. Ook wilde ik informatie bieden over de Oudheid die dan doorgaans minder actueel zou zijn, maar die in elk geval niet de flauwekul samenvatte die de Livius Nieuwsbrief schadelijk had gemaakt. Als een website als Neerlandistiek kan bestaan, waarom kunnen archeologen, classici en oudhistorici dan niet één site maken waar mensen alles kunnen vinden?
Ik weet niet goed hoe dit project verder zal gaan. Het idee was dat ook de musea blogs zouden delen, maar door de corona hebben ze andere prioriteiten en is het er nog niet van gekomen. Hoewel we ruim duizend abonnees hebben, zijn we er nog niet. Grondslagen kan momenteel alleen voetafdruk opbouwen. Wat overigens niet zonder nut is.
Ik zou vooral willen dat er alsnog discussie ontstond over de wijze waarop we de voorlichting professionaliseren. Maar met de musea, de universiteiten, de diverse verenigingen – overigens vaak vrijwilligers, die ik niets kwalijk neem – wil het vooralsnog niet lukken.
Wat resteert zijn allerlei activiteiten waaraan u en ik plezier beleven. Maar je wil toch dat je leven betekenis heeft. Dat je iets verbetert. Dat je de planeet een fractie beter achterlaat dan je haar hebt aangetroffen. Ik hoopte ooit bij te dragen aan de kennis die volken en generaties verbindt; het strandde op een OiO-procedure die doorgestoken kaart was. Daarna hoopte ik bij te dragen aan de deling van kennis; dat is gestrand op het onvermogen van het veld om zich te professionaliseren. En in de tussentijd lijkt het onderzoek waarover ik graag mooie verhalen zou vertellen, zó gespecialiseerd te zijn dat de onderzoekers het overzicht kwijt zijn en een dijk van een kans dreigen te missen.
En de hamvraag: moet je je energie blijven geven aan een ideaal dat buiten je bereik ligt? Is het geen dwaasheid door te gaan terwijl perspectief ontbreekt, tegen beter weten in hopend dat er ooit wel iets verandert? Of zit er wijsheid in de fabel van de muis die in een emmer melk valt, net zo lang blijft doortrappen tot de melk verandert in boter, en uit de emmer klimt?
Op de verjaardag van mijn blog zou ik graag iets feestelijks willen zeggen. De simpele waarheid is dat ik onzeker ben en niet goed weet of het voldoende is.
Onzekerheid is niet erg. Denken dat je alles weet, dat is pas erg!
Erg en verschrikkelijk saai.
Onzekerheid zoals die waaraan JonaL aan lijdt kan verlammend werken. En dat is wel erg.
Inderdaad, onzekerheid is niet erg, maar het moet niet gaan overheersen. Maak het niet zo dramatisch! u heeft een mooie blog met veel lezers, u onderneemt daarbij nog actie die waarschijnlijk gaat lukken of anders niet. Dan gaat er weer een andere deur voor u open.
De reis is waardevoller dan het doel, moet u maar denken.
Stelt u zich eens voor dat Hannibal zo aan zichzelf was gaan twijfelen! allerlei argumenten op zichzelf had losgelaten!
Dan was hij nooit in Italie terecht gekomen.
En was Carthago langer voortbestaan. Hannibal valt in de categorie Robben seizoen 2020-2021. Slecht voorbeeld. Zie onder.
Gestelde doelen bereiken maakt gelukkig, geeft plezier. Zorg dus dat je haalbare doelen najaagt. Hannibal deed dat nou net niet.
Wat ik maar wil zeggen: onzekerheid is een obstakel tegen je nagestreefde doel, al dan niet haalbaar.
Of een doel haalbaar is, moet de tijd leren.
Als je blog er niet zou zijn geweest dan was de situatie erger, vermoed ik.
Maar ik geloof niet dat er een doel is dat eenmaal bereikt kan worden. Alles is een proces waar altijd fouten gemaakt (zullen) worden. Het is juist jouw doorlopende werk dat weerstand geeft aan fouten en zo toenemende objectiviteit mogelijk maakt door kritisch te zijn.
Misschien lastig meetbaar, maar zie mijn eerste zin.
De blogs op maandag hebben mij opgeleid. Voorheen las ik geschiedenisverhalen, nu heb ik ook meer kennis over hoe die verhalen tot stand komen. De volgende twee uitspraken zijn favoriet: 1 bron is geen bron. En als je niet weet wat het is, dan is het iets religieus.
Ik ben maar één lezer, maar zo denk ik dat er meerdere zijn die door de Mainzerbeobachter een stuk wijzer zijn geworden. Dat ga ik vandaag vieren. Dat is toch betekenisvol?
‘In der Beschränkung zeigt erst der Meister.’ Daarom vind ik grondslagen.net een ook goed idee. Maar ja …
Oops. Moet natuurljk zijn: ‘In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister.’
Ik stem voor de muis: Trappen Jona!
En onzekerheid moet omarmd worden. Je bezorgt veel plezier en draagt bij aan “de kennis die volken en generaties verbindt”; dus zal je de planeet ooit iets beter achterlaten.
En tenslotte dienen op verjaardagen minderwaardigheidscomplexen en andere tot zelf-onderschatting leidende zaken van tafel geschoven te worden (om erop te dansen) en gefeest en gedronken worden. Proost!
De toekomst is er morgen ook nog.
Eigenlijk zou je gewoon elke dag de Tour de France moeten kijken, Jona. Bijna 200 renners en slechts een stuk of 20 kan iets winnen. Toch blijven de meeste renners elke dag er voor vol gaan, ook na een zware valpartij. En dan horen ze soms ineens bij die stuk of 20. Gewoon omdat ze volhielden. En omdat ze in zichzelf geloofden. En omdat anderen in hen geloofden. Ik geloof in jou, Jona!
Ik ben nog steeds enthousiast over het concept van Grondslagen.net, maar de opzet “Archeologen, classici, historici en andere oudheidkundigen brengen hier hun blogs samen en adviseren journalisten.” is er nog niet van gekomen en dat is jammer. Momenteel staat het zo’n beetje in de pauzestand en dat moet naar mijn mening niet te lang duren, ander houdt het op met ademhalen. Bedenk dat achter ‘Neerlandistiek’ en hun dagelijkse nieuwsbrief 5 redactieleden staan, een redactieraad heeft van 15 personen en 26 vaste medewerkers telt. Wellicht moet deze groepsblog zich opnieuw uitvinden.
Jouw invloed zou wel eens groter kunnen zijn dan je denkt. Buiten de oudheidkunde. Jouw stukken over wetenschap (maandag) heb ik geregeld gedeeld met onderzoekers in de gezondheidszorg, ICT e.d. Waar het nog “erger” kan zijn dan in jouw vakgebieden.
“Jouw invloed zou wel eens groter kunnen zijn dan je denkt.”
Dikke kans. Mensen met de onzekerheid als die van JonaL onderschatten steevast wat ze bereikt hebben.
“Wat resteert zijn allerlei activiteiten waaraan u en ik plezier beleven. Maar je wil toch dat je leven betekenis heeft.”
Hiermee bevestig je mijn vermoeden: je lijdt aan christelijke (specifiek: calvinistische) indoctrinatie. Daarom heb je het volslagen misplaatste idee dat “u en ik plezier beleven” geen betekenis geeft aan je leven.
Echt wel. Een wereld waarin mensen plezier hebben is een betere wereld dan een wereld waarin mensen geen plezier hebben. Wie plezier heeft doet meer moeite er een betere wereld van te maken dan iemand die geen plezier heeft.
Je leven heeft al betekenis gekregen, zelfs al ga je morgen met pensioen en breng je de rest van je leven in je schommelstoel door. Natuurlijk geloof je me niet (want onzeker), dus vewijs ik naar
https://nl.wikipedia.org/wiki/Jona_Lendering#Boeken
Daarom moet je ook niet zo moeilijk doen over de prijzen die je hebt gewonnen. Ze zijn flauwekul natuurlijk, zoals alle prijzen, maar daarom bevestigen ze nog wel dat je leven het waard is geleefd te worden – dwz. betekenis heeft.
“Wat overigens niet zonder nut is.”
Ook typerend. Je kunt het niet opbrengen je positief uit te drukken, dus neem je je toevlucht tot een dubbele negatief.
“Ik hoopte ooit bij te dragen aan de kennis die volken en generaties verbindt.”
Aaarggghh! Ik krijg zin om te gillen. Je hebt daar al lang en breed aan bijgedragen. Nee, niet zoveel als je zou willen. Dat bewijst alleen maar dat je verwachtingen te hoog zijn.
“moet je je energie blijven geven aan een ideaal dat buiten je bereik ligt?”
Nee, je ideaal moet bescheidener worden. Kijk, ik ben geen christen, maar daarom zie ik het (hopelijk) nog wel als christenen vanuit hun geloof de spijker op hun kop slaan. Idealen formuleren en daarna najagen die buiten je bereik liggen is ook een vorm van vanitas.
“Of zit er wijsheid in de fabel van …..”
Schijntegenstelling. Die muis heeft namelijk een bescheiden ideaal – overleven. Net als de wielrenners waar Joost vdB het over heeft. Zie Mark Cavendish met al die ellendige bergetappes dit jaar. Dat had hij ook niet kunnen bedenken toen hij zijn eerste etappe won in de Tour, lang geleden. Gek genoeg vinden nogal wat mensen die het niet begrijpen het arrogant: hij concentreert zich altijd op een haalbaar doel – nog een rit winnen. Daarentegen vallen velen in katzwijm voor Arjen Robben, hoe weinig hij afgelopen seizoen ook heeft klaargespeeld (20 minuten tegen Emmen of zo).
Ik vind dat maar raar. Ik neem liever een voorbeeld aan Cavendish.