Rechtbankdrama. Hier zijn de gegevens.
- Verdachte heeft de beurskoersen zó gemanipuleerd dat een wapenproducent failliet is gegaan.
- Hij heeft dankzij optiehandel aan dit faillissement een vermogen verdiend.
- Hij heeft zijn winst benut om instellingen voor geestelijke gezondheidszorg te helpen hun wachtlijsten te bekorten.
Dit wordt gevangenisstraf. Het recht moet immers zijn loop hebben. Dura lex sed lex, weet u wel, en fiat justitia et pereat mundus. Maar toch. Ik denk dat iedereen, rechter en openbaar aanklager incluis, sympathie voelt voor de verdachte.
Kans op vrede en betere geestelijke gezondheidszorg
Een kans op én vrede én verbeterde geestelijke gezondheidszorg. Prachtig, zou je zeggen. En het voorbeeld was niet eens helemaal hypothetisch.
In juni 2001 stal een actiegroep een doek van Marc Chagall, de “Studie voor ‘Boven Vitebsk’”. Het International Committee for Art and Peace, zoals de actiegroep zich noemde, zou het schildersel teruggeven zo snel de Palestijnen en de Israëliërs vrede sloten. Tot het zover was, was in elk geval een Chagall uit omloop gehaald en was een grote dreiging voor de geestelijke gezondheidszorg geneutraliseerd.
Oké, het plan was niet volmaakt. Misschien zelfs contraproductief. Je kunt als Israëli of Palestijn wel vrede willen sluiten, maar het is natuurlijk wel een beetje asociaal voor de rest van de wereld als dan een sneeuwlandschap met fladderende grijsaard opnieuw in omloop komt. Misschien was het beter geweest als de actiegroep had aangekondigd een vredesakkoord te belonen door de “Studie voor ‘Boven Vitebsk’” te vernietigen. Grote kans dat Ariel Sharon en Yasser Arafat elkaar binnen een maand huilend in de armen hadden gesloten.
De psychiatrische component
Maar Marc Chagall, tja, dat blijft Marc Chagall. Ik heb er al eens op gewezen dat het tijdens zijn leven noodzakelijk werd het diagnostisch handboek voor psychiaters twee keer te herzien (DSM-II, DSM III). Toen de kleurenkladder overleed, waren de psychiaters bezig met een volgende herziening. Daarna waren nog meer herzieningen noodzakelijk. Door zich aan de “Studie voor ‘Boven Vitebsk’” bloot te stellen, namen de leden van de actiegroep dus een aanzienlijk persoonlijk risico. Het lijkt erop dat ze inderdaad een kras hebben opgelopen, want in 2002 bezorgden ze het schildersel terug.
Er gaat een duivelse werking uit van Chagall. Vergelijk het met de climax van The Exorcist: de geestuitdrijver laat de demon bezit van hem nemen maar heeft net voldoende tijd om zichzelf te doden en zo de wereld van de kwade aanwezigheid te verlossen. Een Chagall geeft degenen die ernaar kijken, zoveel tijd niet. Je kijkt ernaar, de psychische schade is ogenblikkelijk, je smaakoordeel wordt terstond aangetast en je gaat mooi vinden wat lelijk is. Zodat je, zoals het International Committee for Art and Peace, als je een schildersel hebt onttrokken aan de wereld, denkt dat je het opnieuw in roulatie moet brengen.
🙂
Heeft onze Marc eigenlijk ooit dromedarissen geschilderd?
Was dit als vervolg op Israel en Judea bedoeld?
En waarom ben je zo woedend op die Chagall: net als een TV-pogramma; hoeft er niet naar te kijken en psychiatrsich geval zal ik eens bij mijn deskundigen in the familie navragen
Oh dus zo loopt die film af, nooit uit kunnen kijken. (Zo’n slot kan ook geen echte oplossing zijn natuurlijk. Twee vervolgen toch?)
Al eens overwogen om uit te vinden waar die voor anderen moeilijk te volgen totale afkeer van Chagall vandaag komt? Iets tijdens de jeugdjaren…?🤔
Ik krijg soortegelijke aanvechtingen bij Willem de Kooning en Anton Heyboer. Daar kijk ik dan gewoon niet naar, maar mijn humeur laat ik er niet door bederven..
Chacun sa folie.
A chacun sa folie.
Gelukkig dat er nog iemand de problemen signaleert.
Jona, hou eens op je persoonlijke afkeer van Chagall overal te pas en te onpas te berde te brengen,.
Ik wil het niet weten. Dat spui je maar thuis.
Ik heb ook zo mijn eigen ‘afkeren’, Chopin bijvoorbeeld. Maar wat heeft het voor nut en zin daar steeds zo mee te koop te lopen ?
Je ondermijnt je eigen geloofwaardigheid.
Daar komt bij: sedert wanneer is een beeldend kunstenaar met eventueel een ‘persoonlijkheidsstoornis’ of een andere categorie uit de DSM (geen diagnose-instrument, let op !!) ineens niet meer de moeite waard ??
Dan vallen er velen af. Picasso bijvoorbeeld.
Ach, dan sla je die stukkies toch gewoon over. Zodra je hier de naam Marc Chagall tegenkomt, weet je hoe laat het is.
We hebben zo onderhand wel recht op een verklaring…🤔🙃
Chopin? Wat is er mis met Chopin?!!!
U bent mij voor. Onlangs was een Duitse pianostemmer bij mij: nach Chopin muss man Piano spielen. En zo is het.
“Ik heb ook zo mijn eigen ‘afkeren’”
Zoals van JonaL’s stukjes over Chagall. Waarom spuit u die niet thuis? Dat zou uw geloofwaardigheid ten goede komen.
“Maar wat heeft het voor nut en zin daar steeds zo mee te koop te lopen ?”
Het nut en de zin ervan is dat hij een aantal lezers amuseert. Dat aantal is minstens één, namelijk ik.
Minstens twee, ik kan er wel om lachen.
Beste Jona, uiteraard staat het je vrij op jouw blog te schrijven over onderwerpen naar keuze, maar ik wil je er wel op wijzen dat je door deze stukjes zelf bijdraagt aan het verder bekend maken van de kleurenkladder. Ik had zelf nog nooit gehoord van Marc Chagall, noch een schilderij van hem gezien tot ik over hem op je blog las.
Au.
In 2020 werd wereldwijd 2 biljoen ($ 2 trillion) dollar uitgegeven aan ‘defensie’. Ik zal het even uitschrijven: 2.000.000.000.000 dollar.
Wereldwijd lijden 150 miljoen mensen acute hongersnood. Mensen die verstoken zijn van voedsel, water, onderdak, sanitair, medische zorg.
Afgezien daarvan vraag ik me af of het mogelijk is om te kijken en te luisteren naar kunstuitingen zonder iets mooi of lelijk te vinden, maar je zonder vooringenomenheid open te stellen voor wat er te zien en te horen is, en dat zijn eigen verhaal te laten vertellen en daar door te worden geraakt.
Nee.
Hoe weet je dat?
Als de Mainzer ooit gekaapt wordt door hackers weet ik wel hoe de kopfotoos er uit gaan zien 🙂
Eerst meet even een dikke grijns.
Het verhaal gaat nog verder: Chagalls studie voor ‘Boven Vitebsk’ werd een jaar later, tot Jona’s diepe, diepe verdriet – zie de afbeelding bij de blog- teruggevonden in een postkantoor in New York: https://www.trouw.nl/nieuws/gestolen-schilderij-van-chagall-gevonden-in-postkantoor~bc9d1780/?referrer=https%3A%2F%2Fwww.startpage.com%2F
En als Pieter door Jona Chagall heeft leren kennen is zelfs deze kruistocht tegen Chagall niet voor niets. Kun je nagaan wat een impact de serieuze blogs hebben!
Moet natuurlijk Eerst maar even een dikke grijs zijn. Zucht…