Gotische letters

Het “Schrifterlass”, waarmee Bormann de gotische letters verbood. Let op het briefhoofd.

Ik heb bepaald niet te klagen over de reacties die ik krijg van de mensen die reageren op deze blog. Het is leuk als mensen een stukje over een nieuwe museumafdeling beantwoorden met de opmerking dat ze er eens langs zullen gaan. Iemand heeft me eens een bijdrage over antieke wetenschappelijke instrumenten gestuurd die ik nog zal gaan gebruiken op de Livius-website. De discussie over “1948”, waarvan ik vermoedde dat die heftig kon worden, bleef binnen de grenzen van wat ik toelaatbaar vind.

Er zijn wel eens mafketels. Zoals degene die de verantwoordelijkheid voor de Holocaust en de Armeense genocide, half in scherts, legde bij de Nederlanders. Het stukje was, zoals opgemerkt door een van de lezers van deze blog, op minstens drie andere plekken op het internet te vinden. Dat leek me voldoende om het hier weg te halen.

Lees verder “Gotische letters”

Fette Fraktur

Het “Schrifterlass”, waarin de gotische letters werden verboden. Let op het briefhoofd.

De kop van deze blog is gezet in een “fette Fraktur”. Ik weet niet veel van typografie, maar wel dat deze behoort tot de familie die in het Nederlands wordt aangeduid als “gotische letters”. Dat is een wat hoekig schrift, in tegenstelling tot de rondere letters waaraan wij zijn gewend.

We associëren de gotische letters met Duitsland, en niet helemaal ten onrechte, want terwijl men in de loop van de zeventiende, achttiende eeuw in heel Europa steeds meer overschakelde op “normale letters”, hield men in de staatjes van het Heilige Roomse Rijk der Duitse Natie hardnekkig vast aan dit schrift.

Lees verder “Fette Fraktur”