Tag: J.C. Bloem

J.C. Bloem

Domweg gelukkig

On door Jona LenderinginAmsterdam, Cultuur, Dagelijks leven, Literatuur

dapperstraat_1

Ik fietste zaterdagavond door de Amsterdamse Dapperstraat, waar het, nu de dagelijkse markt voorbij was en de straat was geveegd, opvallend rustig was. Dat bood me de gelegenheid eens te zoeken naar het huis waarop de tekst valt te lezen van het beroemde sonnet waarmee de dichter J.C. Bloem in 1947 dit stukje Amsterdam-Oost vereeuwigde. De eerste en laatste regels behoren tot de beroemdste uit de Nederlandse literatuur.

De Dapperstraat

Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant,
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.

Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De’ in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.

Alles is veel voor wie niet veel verwacht.
Het leven houdt zijn wonderen verborgen
Tot het ze, opeens, toont in hun hogen staat.

Dit heb ik bij mijzelven overdacht,
Verregend, op een miezerigen morgen,
Domweg gelukkig, in de Dapperstraat.

Lees verder “Domweg gelukkig” →

Gedichtendag 2013

On door Jona LenderinginCultuur, Literatuur, Nederlands4 reacties
vondel_apd_2
Vondel (monumentje in Apeldoorn)

Omdat het vandaag Gedichtendag is, is het verleidelijk op deze plaats een mooi gedicht te citeren, en ik beken dat ik dat ook heb overwogen. Maar waarom zou ik me beperken tot één gedicht? Ik geef u er gewoon een stuk of twintig. En u kent ze allemaal, opdat dit geen esoterische blogpost zal zijn, maar een feest der herkenning.

Wat is poëzie eigenlijk? Er zijn, zoals bekend, twee categorieën:

  1. Sinterklaasgedichten;
  2. andere gedichten.

Lees verder “Gedichtendag 2013” →

Searching For Utopia

On door Jona LenderinginCultuur2 reacties

Dat toneelspelers op het podium kikkers doodtrappen, dat is niet mijn idee van een leuke voorstelling. Het is een onderdeel van “De Macht der Theaterlijke Dwaasheden”, het stuk waarmee de Vlaamse kunstenaar Jan Fabre in 1985 een voorspelbaar relletje en naambekendheid uitlokte. Ik weet eigenlijk niet wat ik erger vind: het walgelijke toneelidee of de voorspelbaarheid waarmee de media elke keer weer ingaan op dit soort provocaties.

Fabres beeld “Searching For Utopia”, dat in het kader van de expositie ArtZuid 2011 aan de Amsterdamse Apollolaan was te zien, vond ik echter mooi. Ik was niet de enige die de enorme schildpad waardeerde als symbool voor de zoektocht naar een betere wereld. Het beeld was de onbetwiste publieksfavoriet en bleef op veler verzoek staan nadat de expositie was afgelopen, opdat de Stichting ArtZuid geld kon inzamelen om het aan te kopen.
Lees verder “Searching For Utopia” →