Oncontroleerbare geschiedenis (voor mij dan)

De mooiste film van vorig jaar was, als je het mij vraagt, Summer of Soul. Als u die niet hebt gezien: het gaat over enkele concerten die in de zomer van 1969 zijn gegeven in Harlem, New York. Een soort Woodstock, maar grotendeels vergeten. Regisseur Questlove vond het materiaal terug en maakte er een documentaire van. En dus zien we Stevie Wonder (superjong), Mahalia Jackson, Sly & the Family Stone, B.B. King en Nina Simone. Allemaal “zwarte” muziek en dat is geen toeval, want burgemeester John Lindsay wilde, kort na de moord op Martin Luther King en Robert Kennedy, rassenrellen tot elke prijs vermijden. Daarom steunde hij het initiatief van een zwart muziekfestival.

Meer muziek

Nog zoiets: de documentaire They say I’m different, over de onlangs overleden Betty Davis. Terwijl de burgerrechtenbeweging een keurig imago wilde hebben om geen voeding te geven aan theorieën dat zwarten gelijke rechten niet aankonden, was hier een nogal libertijnse zangeres. De documentaire is vrijwel geheel in scène gezet, want er is nauwelijks beeldmateriaal. Wel een aanrader echter, want de muziek is fenomenaal. Hier is het nummer waaraan de documentaire haar naam ontleend.

Lees verder “Oncontroleerbare geschiedenis (voor mij dan)”

Van Sint naar Santa

Sinterklaas: gevelsteen uit Amsterdam (Dam 2)

Dat Santa Claus en Sinterklaas in feite dezelfde figuur zijn, is genoegzaam bekend, maar hoe ze precies met elkaar verwant zijn, is minder duidelijk. De ontwikkeling is echter leuker dan je zou denken.

De middeleeuwse Sint-Nicolaas was de patroon van Amsterdam, die de herinnering levendig houdt in de vorm van een middeleeuwse kerk, een schuilkerk, een rooms-katholieke kerk en een Russisch-orthodoxe kerk. De schuilkerk suggereert dat verering van de heilige na de Reformatie ondergronds is gegaan, maar dat is niet het geval. Het feest bleef populair. Toen Nicolaes Tulp (die van Rembrandts Anatomische Les) als burgemeester van Amsterdam in 1663 probeerde een einde te maken aan de “vervloekte afgoderij”, kon hij zijn biezen pakken. Twee jaar later schilderde Jan Steen zijn beroemde Sinterklaasavond. Reformatie of niet, Sinterklaas was springlevend.

Lees verder “Van Sint naar Santa”