Kort na the Thousand Days That Built the Future (om eens een verouderde naam te gebruiken voor de doorbraak van het internet), begon ik, eerst op een homepage bij Planet Internet, met de website die nu Livius.org heet. Niet veel later werd ik benaderd door vier Amerikaanse universiteiten, die me vroegen of ik alsjeblieft geen annotatie wilde aanbrengen, omdat studenten mijn teksten gebruikten als werkstukken. Blij te kunnen helpen, deed ik dat.
Na enige tijd realiseerde ik me dat dit erg onverstandig was. Het grote probleem, dat de oudheidkundige wetenschappen momenteel aan het doden is, is dat mensen informatie zoeken op het internet en daar oncontroleerbare informatie vinden. Het sprookje dat Archimedes met brandspiegels schepen in brand zou hebben gestoken, is daarvan een mooi voorbeeld: wie met Google naar informatie zoekt, ontdekt dat menigeen zich afvraagt hoe ’ie ’t ’m flikte, terwijl niemand verwijst naar de bronnen. Dat kan ook niet, want die zijn er niet, maar de informatie circuleert ongecontroleerd eindeloos rond. Ongeannoteerde informatie dient te worden bestreden en ik baal er verschrikkelijk van dat ik een grote website heb gebouwd waarmee ik uiteindelijk “went over to the dark side”.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.