Tien jaar geleden was ik in Ghat, een stad in het uiterste zuidwesten van Libië. In een opwelling heb ik daar het bovenstaande zwaard gekocht, dat sindsdien bij me aan de muur hangt. Het moet ooit gedragen zijn geweest door een Toeareg. Ik heb het die ochtend ingepakt in mijn koffer, aan de binnenkant van de deksel, achter dat kartonachtige stuk textiel dat daar zit om gestreken kleren netjes vlak te bewaren. Er zal wel een woord voor bestaan maar ik ken het niet.
We verlieten Ghat, trokken door de Akakus-bergen, reden de Wadi Awis en de Erg Wan Casa in en eindigden bij de Wadi Mathendous. We bezochten Germa en Sabha, we bekeken het Romeinse fort bij Gheriat al-Gharbia en reden naar Tripoli, waar we nog waterpijpen rookten. We ontdekten hoe ridicuul goedkoop de heroïne was en hoorden hoe alleszins vreedzame mensen aankondigden dat ze op de dag dat de Oude Man zou sterven, deze of gene ambtenaar overhoop zouden gaan schieten. Het was niet mijn eerste bezoek aan Libië maar ik begreep pas nu dat het hier goed verkeerd zou gaan.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.