Het is zo’n ochtendritueel: even naar de supermarkt op de hoek om een krant te kopen en die dan lezen met een mok koffie erbij, thuis of in het koffiehuis tegenover de supermarkt. Vroeg op de dag als het is lees ik meestal De Volkskrant, de krant die ooit met glans mijn weekendkrantentest won. Fijne krant. Maar gisteren was het ochtendblad zijn geld niet waard.
Om te beginnen de voorpagina met het nieuws dat Mark Rutte samenwerking met de PVV uitsluit. “De kans is niet 0,1 maar nul.” Tja. Dit is de man die in 2011 onderwijs zijn “persoonlijke prioriteit” noemde en naar wie je destijds nog luisterde omdat ’ie toch staatssecretaris van Onderwijs was geweest. Vijf, zes jaar later heeft hij nog altijd niets gedaan voor die persoonlijke prioriteit. Niet 0,1 maar nul. Over die duizend euro die hij toezegde, zal ik het niet hebben: u kunt zelf wel voorbeelden noemen waaruit blijkt dat Rutte domweg niet is geïnteresseerd in de betekenis van woorden. Hij is geen leugenaar, want een leugenaar wéét dat iets niet klopt, maar het kan hem niet schelen of iets feitelijk juist is. Rutte is een kletskop die zich om waarheid niet bekommert.
Daarom had De Volkskrant niet hoeven openen met wat Rutte nu weer roeptoetert over de PVV. Over drie maanden kan Rutte er toch mee samenwerken en als je hem vraagt waarom, zal hij antwoorden dat het landsbelang dat vergt. Hij zal ook nog de indruk wekken dat het een enorme zelfopoffering is.
Wat ik maar zeggen wil: Ruttes uitspraken over de PVV hebben geen enkele nieuwswaarde. Geen 0,1 maar nul. De Volkskrant had ook écht nieuws op de voorpagina kunnen zetten.
Maar eigenlijk is de aandacht voor de zinledige woorden van Rutte niet wat me het meeste dwars zit aan De Volkskrant van gisteren. Het is dat er [krachtterm] ACHT pagina’s werden verspild aan columnisten, nog afgezien van de columnisten die de krant op maandagochtend sowieso heeft. Niet dat het slechte stukjes waren – slecht was alleen het melige intro van de hoofdredacteur – maar ze zijn zo verschrikkelijk overbodig.
Dat oordeel zegt natuurlijk iets over wat ik verwacht van een krant. Dat is NIEUWS. Pakweg over de hoog opgelaaide strijd om Deir ez-Zor. Ik zit niet te wachten op ruim drie dozijn meninkjes. Ik verbeeld me namelijk dat ik mijn opinie zelf kan vormen. Ik heb, als ik bij mijn ochtendkoffie de krant lees, ook geen behoefte aan kronieken van het dagelijks leven. Wat Simon Carmiggelt en Ischa Meijer konden, kan momenteel niemand en er is ook geen behoefte meer aan. Wat ooit leuk was, vind je tegenwoordig in veelvoud op het internet. Columns voegen niet langer iets toe aan het informatieaanbod, als ze dat ooit al hebben gedaan.
Waarom gaan de kranten er dus mee door? Misschien is het journalistieke gemakzucht, zoals we die ook aan het einde van het jaar zien in die stomvervelende eindejaarslijstjes. Maar ik denk dat het iets anders is: de behoefte aan amusement. Het gaat ook in kranten niet langer om het correct weergeven van de feiten maar om vermaak. Types als Mark Rutte weten dat: vandaag roep je het een, morgen het ander en de journalist die je erop aanspreekt sneeuwt onder in het overaanbod van columns en andere nietszeggendheid.
Ik nodig De Volkskrant (en eigenlijk alle kranten) uit ook eens acht pagina’s te wijden aan drie dozijn factchecks van wat politici zoal beweren. En als de verslaving aan amusement geen geheelonthouding toestaat, mag de hoofdredacteur er een melig intro bij schrijven.
Hoewel columnisten op uurbasis duurder zijn dan journalisten, zijn columns goedkoper dan journalistiek. Het bedrijven van fatsoenlijke journalistiek kost immers veel meer tijd dan een mening ventileren.
En een mening ventileren, kan altijd wel. Je hoeft nooit te wachten met publicatie omdat je iets niet geverifieerd hebt gekregen.
Afgezien van eventuele andere overwegingen: het plaatsen van columns is vooral ook (als je niet verder kijkt dan een paar kwartalen) bedrijfsmatig de betere optie.
Als ‘nieuws ook maar een mening’ is, is de stap klein naar ‘een mening is ook nieuws’.
Blij te kunnen concluderen dat jij vanochtend geen trein-ellende hoefde te doorstaan?
Ik zit ziek thuis…
Ik heb mijn abonnement op de Volkskrant lang geleden opgezegd, nooit spijt van gehad…
Idem – en dan heb ik het over ongeveer 20 jaar geleden. Ik begon nl. op te merken dat de weergave van feiten in de Volkskrant niet langer betrouwbaar was. Toen ben ik overgestapt op Trouw, maar sinds die niet meer probeert Misschien wel de Beste te zijn is die ook achteruit gekacheld.
Het Vlaamse De Morgen bevalt me.
Beterschap! en geduld ondertussen.
Wat u nu doet . Is dat ook geen recensie over recensies ?
Ik zou het eerder een mening over een reeks meningen noemen. En op het internet kan ik het hebben. Dat is gewoon een mer à boire van informatie. Van gedrukte media verwacht ik dat ze kaf en koren scheiden. Ik geloof erg in het Bildungs-ideaal, dat mensen zich, door goed om te gaan met informatie, kunnen ontwikkelen tot betere mensen.
Het is de bril waar je door kijkt, leest, die inkleurt wat je ziet. Bevalt het je of juist niet? Dat ligt niet aan dat wat je ziet of leest, maar aan je eigen perceptie, aan je invalshoek.
Het ene krantenartikel vind je goed, informatief en het andere hoef je niet te lezen, je vind er teveel linkse of rechtse of nog anders gekleurde (dat hangt van je bril af) voorkeuren in.
Wat mij aan vrijwel alle kranten tegenstaat, is hun propagandistische inslag, waar ze zelf ook openlijk trots voor uit komen. De NRC en Volkskrant zijn duidelijke voorbeelden. De helaas net overleden Duitse journalist Udo Ulfkotte heeft er zeer informatief boekjes over open gedaan.
Hier ligt een van de redenen dat de ‘alternatieve media’ zo’n vlucht nemen. Van de weeromstuit gaan de ‘oude media’ in de verdediging, misprijzen die alternatieve media-berichten als het gevaarlijke nepnieuws. De politici van het partijkartel doen hetzelfde.
Echt nieuws, bijvoorbeeld welke nieuwe serieuze partijen aan de komende verkiezingen gaan meedoen, houden ze het liefst buitengesloten. Wel veel ophef over het “minder, minder” maar stilzwijgen over ‘Davos’ waar de VN heeft gepleit voor het actief helpen van miljoenen Afrikanen naar Europa te verhuizen.
Zo’n serieuze nieuwe partij: Forum Voor Democratie (Thierry Baudet), die (door mijn bril bekeken) het reddende alternatief is.
“maar stilzwijgen over ‘Davos’ waar de VN heeft gepleit voor het actief helpen van miljoenen Afrikanen naar Europa te verhuizen.”
Nee, dat heeft de VN niet. Sterker nog, de VN (SG Guterres, P&D Kasese-Bota) heeft er niet eens spreektijd.
Overigens wordt er volop gepubliceerd over het WEF 2017 in Davos.
TB het ‘reddende alternatief’? De man is slechts geïnteresseerd in één stem en dat is zijn eigen. Hij heeft nota bene hardop toegegeven dat het Oekraïnereferendum niet om de Oekraïne ging maar om onze uittreding uit de EU. Waarbij hij dus keihard gelogen heeft naar alle stemmers die (tot mijn verrassing) wel degelijk hun stem uitbrachten over de situatie in de Oekraïne. Maar voor de heer TB was dat dus allemaal worst want ‘zijn’ referendum was gewoon een opstapje naar grotere dingen. Zoals een nieuwe partij. Politici vertellen zelden de (volledige) waarheid, maar een partij met een leugen beginnen is voor mij bepaald geen ‘reddend alternatief’.
Welke krant heeft trouwens dat referendum en de redenen erachter keihard onder de lep gelegd?