Doorstroomlocaties

Een bevriende schilder exposeerde in het Museum Amstelland en omdat ik daar nog nooit was geweest, fietste ik er deze zondag even naartoe. Zes kilometer. Bij binnenkomst was er een fles zeep en een blocnote om je naam en telefoonnummer op te schrijven. Iedereen droeg mondkapjes. Er was een groot plastic scherm bij de kassa. Je kon betalen voor het museumbezoek door geld in een soort plastic kubus te gooien. Toen ik naar het volgende vertrek wilde wandelen, stapte een medewerker zorgvuldig voor me opzij. Er was prima ventilatie. Er waren maximaal tien aanwezigen tegelijk. Kortom: hier werden de corona-regels voorbeeldig nageleefd.

Ik kan hetzelfde zeggen over museum Coda in Apeldoorn en museum De Waag in Deventer, waar ik heen ben gefietst toen ik in Apeldoorn moest zijn, of het Allard Pierson in mijn woonplaats Amsterdam. Iedereen houdt zich aan de regels.

Ik vertel dit omdat het kabinet nieuwe corona-maatregelen gaat nemen en ik de bui alweer zie hangen. De musea zullen wel weer op slot gaan. Hoewel de bezoekers zich daar keurig aan alle corona-regels houden en er niets gevaarlijks gebeurt. In oktober gebeurde dat immers ook en een reconstructie van de besluitvorming in het NRC Handelsblad toonde dat het kabinet dat toen vooral deed om, tijdens een impasse in de besluitvorming, te laten zien dat het iets deed.

Er was voor die tijdelijke museumsluiting overigens een curieus argument: musea zijn “doorstroomlocaties” die mensen ertoe zouden brengen het openbaar vervoer te gaan gebruiken. Door de musea te sluiten, zouden mensen daar niet naartoe gaan en waren er minder reisbewegingen.

We hebben in Nederland inderdaad een museum dat nogal wat reisbewegingen losmaakt: het Rijksmuseum in Amsterdam. Je zou dat kunnen rekenen tot de doorstroomlocaties, net als de meubelboulevards bij de grote steden. Maar het Rijksmuseum is niet bepaald representatief voor alle musea. Voor een bezoek aan het Veenkoloniaal Museum in Veendam of om de Dulle Griet te zien in Museum Mayer van den Bergh in Antwerpen, reist niemand eerst honderd kilometer. De bezoekers van Museum Amstelland, Coda en De Waag zijn afkomstig uit de omgeving. Het zijn wandelaars en fietsers.

Iets zegt me dat het kabinetsbeleid is gebaseerd op een logische vergissing: de verwisseling van het extreme met het representatieve. De Everest Fallacy dus. ’s Lands opvallendste museum is het Rijksmuseum, maar het is door zijn omvang atypisch en dus een ongeschikt voorbeeld. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat onze ministers eigenlijk nooit in een museum komen, behalve dan het Rijksmuseum.

Deel dit:

34 gedachtes over “Doorstroomlocaties

  1. Tonni

    Tja, als je de een zijn speeltje afpakt moet je dat bij de ander natuurlijk ook. Zo worden kroeg, pretpark, winkel en museum gelijkgesteld. Infantiel beleid van en voor mensen die niet intelligent met een lockdown kunnen omgaan.

  2. Linda Wilke-Hoogendijk

    Ik heb precies dezelfde ervaring en voel me heel veilig in een museum, iets wat ik niet kan zeggen van de supermarkt. Heel jammer dat de musea dus waarschijnlijk weer dicht gaan en ook heel onterecht!

  3. Frans

    Doorstroomlocatie, weer zo’n bezopen woord. Blijkbaar zijn winkelcentra dat niet? Theater mag niet, café mag niet, Black Friday mag wel, mensenmassa’s op Schiphol mag wel, er is geen touw meer aan vast te knopen. Straks gaan hier net als in Duitsland alle winkels dicht behalve de supermarkten die toch al superwinsten maken en krijgen de kleine zelfstandigen de rekening gepresenteerd.

  4. Debby Teusink

    Tsja, de musea, daaraan ligt het niet. De horeca treft geen blaam. De culturele sector wordt genaaid. We mogen zelfs geen vuurwerk meer afsteken. Och, och wat hebben we het zwaar.
    Mijn hart gaat uit naar het personeel in de gezondheidszorg die de derde golf op zich af zien komen, afgezeikt door ontevreden familieleden van patiënten en nauwelijks bekomen van de eerste golf. Vandaag zijn er meer dan 10000 doden te betreuren. Een veelvoud hiervan houdt voor het leven een handicap aan covid over. Lockdown nu.

    1. Lockdown nu is te laat. Ik breng het nog maar eens in herinnering: half augustus kwam het aantal dagelijkse besmettingen boven de 500 uit. Iedereen met een beetje verstand van exponentiële functies, S-krommen en normale verdelingen zag toen al aankomen wat er nu al weken aan de hand is. Het eeuwige argument is altijd: maar sociale en economische schade! Nou, die was kleiner geweest als elke maand zeg twee weken alles dicht was gegaan (behalve dus de supermarkten).
      Regering is vooruitzien. Deze regering kijkt – en nu ben ik heel optimistisch – slechts een week vooruit. Erger nog, ze leert niet van eerder gemaakte fouten.

  5. Steven

    Ik zou de discussie niet aan willen gaan over welk museum wel en welke niet dicht moet. Dan gaat er op te veel tenen getrapt worden. Ik snap het wel. Soms is het nodig om ‘beter safe then sorry’ beleid te voeren. En dit lijkt me wel het moment.
    Blijf zo veel mogelijk bij elkaar uit de buurt. Alleen dan is er een goede kans dat we weer snel alle musea kunnen bezoeken.

    1. “Soms is het nodig om ‘beter safe then sorry’ beleid te voeren. ”
      De beste ironie is onbedoeld en dit is er een goed voorbeeld van. Onze regering heeft vanaf het begin, dwz. eind februari, nooit een “better safe than sorry” beleid gevoerd. Ze heeft consequent de weg van de minste weerstand gekozen en daarbij “individuele verantwoordelijkheid” misbruikt om zoveel mogelijk onaangename beslissingen uit de weg te gaan – tot ze niet anders kon.
      Dat was mij in maart al duidelijk. Sindsdien laat ik me niet meer leiden door regeringsmaatregelen; vrijwel steeds (uitzondering: ik was aan de late kant met mondkapjes) ben ik strenger. Dit hele jaar ben ik nog niet ten zuiden van Assen geweest, noch ten westen van Groningen. Met de feestdagen komt er niemand op bezoek. UItnodigingen heb ik allemaal afgeslagen.
      Wat de rest van het land doet moet men zelf weten; ik ben nog steeds vast van plan het virus niet op te lopen. Dus of die musea wel of niet open gaan boeit me niet. Ik ga er alleen heen als ik dat veilig acht. Sinds half september is dat niet het geval en voorlopig blijft dat zo.

  6. Truus Pinkster

    Een veelvoud van 10.000 die een levenslange handicap na corona zou overhouden. ? Wel graag je aan de feiten houden. Dit klopt gewoon niet. Lees de NRC van afgelopen weekend bijvoorbeeld.
    En van die 10.000 doden moet je uiteraard de normale sterfte af trekken. Het gaat om oversterfte. Die is er, tengevolge van corona, maar die bedraagt gelukkig bij lange na geen 10.000.

    Bovendien: we moeten als intelligente burger toch wel iets melden over of we een maatregel meer of minder zinnig vinden. Of moeten we gewoon stil onze mond houden.

    En ja , zzp-ers in de culturele sector hebben het buitengewoon zwaar. Ga jij maar eens door met je werk als voor de zoveelste keer je voorstelling wordt afgelas t(zelfs die voor 30 personen) en je ineens moet leven van de bijstand !! (Ik spreek uit ervaring in de onmiddellijke omgeving)
    Gezondheidswerkers hebben het ook zwaar maar je kunt niet het een tegen het ander weg strepen.

    1. Rob Duijf

      ‘En van die 10.000 doden moet je uiteraard de normale sterfte af trekken. Het gaat om oversterfte.’

      https://www.nrc.nl/nieuws/2020/12/12/officiele-dodental-corona-passeert-10-000-bijna-9-200-nieuwe-positieve-tests-a4023620

      Welke NRC leest u?

      https://www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2020/40/10-duizend-coronadoden-tijdens-eerste-golf-van-de-pandemie

      In het griepseizoen 2017-2018 werd de oversterfte geschat op 9.444 doden. Dat was het hoogste aantal sinds het begin van de metingen in 2009.

      https://www.rivm.nl/monitoring-sterftecijfers-nederland

      Het griepseizoen loopt in Nederland van ongeveer november tot en met maart. Het valt te hopen dat het aantal griepbesmettingen door de strenge hygiënemaatregelen en het afstand houden dit jaar beperkt blijft.

    2. Rob Duijf

      Uw cijfers kloppen niet. Ik heb uitgebreid gereageerd, maar mijn reactie wordt vooralsnog niet doorgelaten.

      1. ik vind het eigenlijk wat jammer dat de discussie gaat over de precieze getallen aan oversterfte. Het punt van Truus hierboven is valide: er is reële pijn in de cultuursector.

        Zonder mezelf als maatstaf te willen nemen: ik heb al acht maanden nauwelijks inkomsten gegenereerd en dat zal nog even zo doorgaan; mijn vennoot wordt geacht voor me te zorgen; die kan het ook niet meer dragen. Voor mij is er nu een erfenis, dus ik red me wel. Zoals gezegd: ik ben de maatstaf niet.

        Maar er zijn duizenden mensen in de culturele sector voor wie het er somber uitziet, voor wie niets is geregeld en die steeds te horen krijgen dat hun leed wel meevalt omdat er ook doden vallen. Dat is onweerlegbaar maar belet ook pogingen om iets voor die mensen te doen.

        1. Rob Duijf

          ‘Maar er zijn duizenden mensen in de culturele sector voor wie het er somber uitziet, voor wie niets is geregeld (…)’

          Dat is ook niet helemaal waar, want er zijn allerlei financiële regelingen voor de culturele en creatieve sector.

          https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/coronavirus-financiele-regelingen/overzicht-financiele-regelingen/overzicht-regelingen-culturele-en-creatieve-sector

          Dit kabinet investeert in totaal ruim 1,6 miljard euro om instellingen, ondernemingen en makers in de culturele en creatieve sector te ondersteunen.

          ZZP-ers in de culturele en creatieve sector hebben wel vaak een laag inkomen, omdat de sector met lage budgetten werkt in vergelijking met het bedrijfsleven. Dat betekent dat de concurrentie ook heel groot is en de spoeling dun. Veel ZZP-ers hebben zo onvoldoende inkomen om zich te verzekeren tegen inkomstenderving door arbeidsongeschiktheid en calamiteiten, zoals – helaas – corona.

  7. marcel Meijer Hof

    Zullen we eens iets constructiefs gaan doen in plaats van jammerklachten [ al dan niet terecht ] te slagen of anderen terecht te wijzen ?
    De SARS-epidemie ligt alweer meer dan twee decennia achter ons. Ik realiseerde mij toen dat zoiets nuttigs als een voorjaarsschoonmaak uit de gratie was geraakt. Wat meer hygiène – ook in geestelijk opzicht – lijkt me geen kwaad voornemen.
    En als noodzakelijke lichaamsbeweging zwerfvuil rapen – liefst niet met z’n allen tegelijk in het Vondelpark of op de Posbank :-]
    U hoeft het niet met mij eens te zijn, maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Gebruik Uw energie maar voor iets nuttigs; ik ben al meer dan een halve eeuw onverbeterlijk

    1. “Zullen we eens iets constructiefs gaan doen?”
      Zie boven – ik denk in de eerste plaats aan mijn eigen veiligheid. Want ik heb niet de illusie dat wildvreemde medeburgers dat doen. Uw suggesties boeien me evenmin als JonaL’s musea.
      Het aardige is: hoe meer mensen op dezelfde wijze egoïstisch zijn als ik, hoe sneller deze golf weer in een dal zit.

      1. Rob Duijf

        Egoïsme is een destructieve eigenschap die ten koste gaat van anderen en uiteindelijk van jezelf.

        Waarschijnlijk bedoel je hier iets anders?

  8. Cerridwen

    Jona gaat blijkbaar nog regelmatig erop uit, in zijn geval naar musea. Daarmee is hij bepaald niet de enige die er op uit gaat, en dat allemaal samen zorgt ervoor dat het coronavirus zich weer verspreid (= volle ziekenhuizen, = sterfgevallen). Conclusie: de huidige coronaregels voldoen niet. Je kan dan niet aanvoeren dat musea open moeten blijven omdat de huidige coronaregels worden nageleefd. Er moeten dus strengere regels komen. Bijvoorbeeld regels die er voor zorgen dat mensen als Jona niet op stap gaan om een museum te bezoeken.

    De argumentatie van Jona is dezelfde als die van een groots opgezet restaurant met voldoende ventilatie etc. ‘het is niet onze schuld!’. Maar zo werkt het niet. Als mensen in elkaars buurt komen is er meer of minder risico op verspreiding van het virus, dat risico is nooit 0 en nooit 100%. Ook kleine risico’s kunnen bij elkaar opgeteld zorgen voor een te grote verspreiding van het virus, en dus kan het nodig zijn om zaken te sluiten die op zichzelf niet heel risicovol zijn, maar bij elkaar opgeteld wel voor verspreiding zorgen.

    1. Rob Duijf

      ‘De conclusie mag zijn dat er niet één goede aanpak bestaat.’

      Ik vraag me af of je daar nu al een harde conclusie uit kunt trekken. De tijd om te evalueren komt pas als we dit fenomeen achter de rug hebben. Dan kunnen we internationaal lering trekken, zodat we het mogelijk later anders beter kunnen doen.

  9. Rob Duijf

    Dat hangt er vanaf wat we doen. We hebben dit nog niet eerder bij de hand gehad. De overeenkomst met de Spaanse griep van 1918-1919 is dat ook dat een pandemie was. Maar daar houdt het op.

    Dit is een andere tijd, met een andere stand van medische wetenschap, maar bovenal met een ander virus. Iedereen tast in het duister over de juiste aanpak die linksom of rechtsom grote consequenties heeft, voor met name ouderen en kwetsbaren – alhoewel corona niemand overslaat – voor de economie, voor de samenleving.

    Er bestaat ook nog zoiets als solidariteit, compassie met anderen, rekening houden met elkaar, samen de lasten dragen. Dat is wat je van een samenleving – die althans pretendeert een samenleving te zijn – mag verwachten.

    De dochter van een vriend is IC-verpleegkundige. Ik heb haar noodkreet dit voorjaar in mijn oren geknoopt.

    1. Frans

      Ja, maar soms lijkt het alsof die solidariteit en compassie alleen maar geldt voor ouderen die op de IC liggen en niet voor kleine zelfstandigen die hun bedrijf naar de kloten zien gaan. Daar kun je tegenin brengen dat doodziek zijn erger is dan failliet gaan, maar daartegenover kun je je, hoe hard het ook klinkt, afvragen of we wel de hele economie kapot moeten laten gaan om zieken iets langer in leven te laten.

      1. Rob Duijf

        Ik breng daar niets tegen in. Dit zijn ethische vragen, waar ik geen antwoord op heb. Die zieken kunnen jouw ouders zijn, je grootouders, je vrouw, je kinderen of jijzelf. Of zeg jij: doe maar een spuitje, laat maar gaan, want de economie gaat voor?

        Solidariteit is wat het is; samen naar draagkracht de lasten dragen en niet alleen de lusten.

  10. Christo T.

    Het is allemaal erg wat er gebeurt. Sluiting treft iedereen, op welke manier dan ook.

    Ik had me verheugd op de kleine tentoonstelling ‘verbeelding van Egypte’ in het RMO. Dat wordt dus wachten.

    Ik hoop dat de toestand van nu meer vaart zet achter het digitaal ontsluiten en raadplegen van archiefstukken, foto’s en dergelijke. Waarom niet elke expositie in een museum digitaal ontsluiten, na afloop ervan (ik was 20 jaar geleden bij de tentoonstelling ‘Agatha Christie and archaeology’ in Londen. Kon ik die nu nog maar eens digitaal bekijken.)

    Niets blijft zo indrukwekkend om iets zelf te bekijken, te ervaren in het echt. Maar: bij een lockdown of de onmogelijkheid om iets zelf te bekijken (afstand, geen geld, geen tijd, …) zou een digitale ontsluiting wel een mooie uitkomst zijn.

  11. Ben Spaans

    Terwijl het allemaal de schuld schijnt te zijn van ons als Nederlanders nemen alle buurlanden en Israël
    bijvoorbeeld waar ik wat uit hoor toch dezelfde maatregelen, accentje verschil hier dan daar. Is het niet eerder dat onze wensdenkende beleidsmakers met zichzelf geconfronteerd worden?

    Verwachten dat er toch flink aan sinterklaas- en kerstinkopen wordt gedaan, zie tv-reclames, ‘Black fridays’ die nog steeds werden aangemoedigd en dan komt er drukte en onvoorzichtigheid? De maatregelen van vandaag vroeg op maandag laten lekken en dan verbaast zijn over een stormloop?

    Kan iemand bijvoorbeeld verklaren waarom begin september steeds meer open werd gesteld terwijl de stijging te verwachten was en ook al bezig?

Reacties zijn gesloten.