Hierboven ziet u een fietswrak. Het ligt al sinds het najaar bij mij voor de deur in de weg te liggen. Daarom deed ik een melding bij de gemeente. Dat kan hier. Ik vermoed dat het 20 januari is geweest. Je krijgt dan een mailtje terug waarin staat dat men er naar zal kijken, wat inderdaad gebeurde. Ik kreeg een mailtje met de strekking dat het geen wrak was en dat men het niet weghaalde.

Een wrak is een wrak

Je vraagt je af of de gemeente Amsterdam, in haar prijzenswaardig streven mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan werk te helpen, fietswrakken wellicht laat controleren door mensen met een visuele beperking. De remkabels zitten los. De ventielen zijn al meegenomen. De jasbeschermer is kapot. Er ontbreken spaken. Het stuur is verbogen. De wielen draaien niet langer. Dit rijwiel is naar de Filistijnen. Moedeloos heeft de eigenaar zijn karretje maar achtergelaten. De hopeloze zaak is opgegeven. Een boom ontfermt zich over wat eens een vervoermiddel is geweest. Deze fiets is kapoeres, kaduuk, naar de knoppen. Dit is een wrak.

Alle gekheid op een stokje: als de gemeente me had geschreven dat ze geen tijd had om het fietswrak weg te halen, ik zou geen bezwaar hebben gehad. Ik ben namelijk een heel brave burger en heb alle respect voor de ambtenaren die hun stinkende best doen om de stad, geteisterd door toeristen en bijkomend van de corona, draaiend te houden. Als er even geen tijd is voor een klusje, prima. Dan meld ik het over een maand nog wel eens.

Dit is overigens de situatie, een maand later. Iemand heeft met een betonschaar het slot weggehaald om het wrak opzij te leggen, zodat het fietsenrek weer vrij komt.

Het mailtje dat me had meegedeeld dat wat voor mijn huis lag geen fietswrak was, bood de mogelijkheid aan te geven of ik tevreden was met dat antwoord. Ik gaf aan dat dit niet zo was en hoopte op een reactie. Die bleef uit. Ik kon dus niet uitleggen waarom het gegeven antwoord onzinnig was.

Mupi

Dat was niet voor het eerst. Een tijdje geleden plaatste de gemeente een Mupi (een bewegend reclamebord) op een zogeheten black spot, waar elke avond wel een aanrijding is. Ik schreef er over. Ik verwittigde ook de gemeente en preciseerde: het is tegenover de avondwinkel. Ik kreeg als antwoord een mailtje met de strekking dat de straatreclame van de avondwinkel prima was. Op de vraag of ik tevreden was met dit antwoord gaf ik aan dat dat niet zo was, maar ik kon ook toen niet aangeven waarom niet.

Terug naar het wrak. Hier is de derde foto.

Die maakte ik op afgelopen maandag. En kijk, aan het stuur zit een sticker: dit is een wrak, dit wordt weggehaald. Dus de ene ambtenaar herkent een probleem dat z’n collega ontkent.

Envoi

Lieve mensen van de gemeente: burgers zien als eersten de verloedering van de openbare ruimte. Burgers zijn bereid te melden. En ze zien de dingen goed. Of althans één van uw medewerkers herkent als wrak wat ook ik een wrak noem. En ik wil best aannemen dat de eerste medewerker niet goed heeft gezien hoe groot de schade was. Ik ben heus de beroerdste niet.

Maar als je een burger die een vreemd antwoord krijgt de gelegenheid biedt aan te geven of ’ie tevreden is, en als die burger aangeeft dat dat niet zo is, reageer dan.  Die burger heeft iets te zeggen waar je je voordeel van kunt doen. En weinig maakt een burger bozer dan een ambtelijke dienst die zich vergist en zich niet laat verbeteren.