De stad Nîmes kent een aantal fraaie overblijfselen uit de Romeinse periode, waaronder een goed bewaard gebleven amfitheater (de huidige Arènes) en natuurlijk het Maison Carrée: de rond het begin van onze jaartelling gebouwde tempel, die gewijd was aan de twee zonen van Agrippa, tevens de adoptiefzonen van keizer Augustus: Gaius en Lucius.

Iets hoger in Nîmes liggen het punt, waar het aquaduct van o.a. de Pont-du-Gard eindigde in een soort verdeelstation en (nog hoger, in een fraai aangelegd park) de nog steeds wat mysterieuze ‘Tempel van Diana’ (waarschijnlijk een openbaar gebouw met wellicht een bibliotheekfunctie), gelegen in de buurt van de natuurlijke bron die vóór de aanleg van het aquaduct de belangrijkste watervoorziening van Nîmes vormde.

Musée de la Romanité

Sinds 2018 is er een nieuw archeologisch museum in Nîmes gevestigd, terzijde van de Arènes. Het van buiten én van binnen nogal opmerkelijke gebouw is ontworpen door een Frans-Braziliaanse architecte, Elizabeth de Portzamparc. Nîmes had sowieso al een traditie van moed op het terrein van moderne architectuur versus klassieke oudheden. Terzijde van het Maison Carrée ontwierp Norman Foster het zogeheten Carré d’Art, een combinatie van museum voor moderne kunst, bibliotheek en mediatheek. Dit gebouw opende de poorten in 1993.

Het Musée de la Romanité mag een voorbeeld genoemd worden van een gebouw met een moderne uitstraling en het biedt ook een educatief goed opgezet geheel. Er is veel uitleg bij de tentoongestelde objecten, ook al is dat vaak nog niet in een andere taal dan het Frans. Franse scholieren zijn er zichtbaar enthousiast over, en dat geldt ook voor toeristen die de Franse taal een beetje machtig zijn. Maar ook de visuele verbeelding van de Oudheid door middel van op de tentoongestelde voorwerpen geprojecteerde filmpjes vormt een aantrekkelijke manier van presentatie. Er zijn maar liefst 65 ‘multimedia displays’ te bewonderen.

Een hoogtepunt van het museum is een nog niet zo lang geleden (in 2007) ontdekt vloermozaïek van 35 m². Het stelt de verscheuring van Pentheus door diens moeder en de Bacchanten voor. Het ligt fraai op een centrale plek in het museum. Daarnaast vormt dit museum een waar walhalla voor epigrafici. De talloze grafstenen en altaren met inscripties geven een goede indruk van de rijkdom van de bewoners van Nemausus.

Ook het fraaie glaswerk (vaak nog in uitstekende conditie), de gebruiksvoorwerpen, aardewerk (ook met Griekse invloeden: de Griekse kolonie Massalia/Marseille ligt hier niet zover vandaan), beeldhouwwerk: alles is fraai opgesteld en goed te bestuderen. Heel aardig is ook een afdeling, waar van verschillende monumenten uit de Oudheid modellen in kurk te zien zijn. O.a. van het Pantheon, het theater van Orange, de Pont-du-Gard en natuurlijk van de Arènes van Nîmes zelf.

Michelinsterren

Wie de bovenste verdieping bezoekt komt op een groot dakterras terecht, vanwaar een goed uitzicht op o.a. de Arènes en een aan het museum grenzende opgraving te vinden is. Ook is er op die verdieping een restaurant gevestigd, voorzien van twee Michelinsterren.

Als er Michelinsterren voor musea zouden bestaan, dan zou ik het Musée de la Romanité zeker drie daarvan geven. Net zoveel als het eveneens nog niet zo lang geleden geopende Archeologisch Museum van Arles, dat weliswaar geheel anders van opzet is, maar evenzogoed een bezoek waard.

Parkeren voor het museum in Nîmes kan in de parkeergarage tegenover het Paleis voor Justitie. Deze zomer (2022) is er in het museum een tentoonstelling over de Etrusken te zien. Het Musée de la Romanité maakt een bezoek aan het al zo rijk met Romeinse vondsten begiftigde Nîmes echt tot een bijzondere ervaring.

[Een gastbijdrage van Han Borg. Dank je wel Han!]