De burger als buitenstaander

Dat is nu de tweede keer dat me dat overkomt, dat ik probeer iets onder woorden te brengen, en dat Bas Heijne hetzelfde veel beter verwoordt. Sta me een lang citaat toe uit het Handelsblad van zaterdag 28 januari (bron):

Op al die gebieden is het idealisme sterk verambtelijkt. Bevlogenheid lijkt te hebben plaatsgemaakt voor procedure, men lijkt eerder bezig met het halen van quota en het volgen van richtlijnen, dan het kweken van draagvlak bij de samenleving.

De burger is buitenstaander. Hij voelt dat er iets voor hem wordt afgeschermd. Vertegenwoordigers van het geïnstitutionaliseerde idealisme spreken weliswaar nog vanuit een algemeen belang, maar dat belang wordt niet meer gevoeld.

… Zoals de wereld van kunst en cultuur met zichzelf in discussie moet om een nieuwe verhouding tot de samenleving te vinden, zo moeten vertegenwoordigers van het natuurbeleid nieuw elan vinden om betrokkenheid te wekken bij de burger voor zijn natuurlijke omgeving. Geen procedures – hartstocht.

Lees verder “De burger als buitenstaander”

De NHM-farce

nhm

De farce rond het Nationaal Historisch Museum blijft de gemoederen bezig houden. Bas Heijne wijdde er onlangs een boek aan en medievist Henk ’t Jong zei er gisteren verstandige dingen over (hier). Beide heel lezenswaard.

Ik heb er zelf voortdurend een ongemakkelijk gevoel bij gehad. Eén reden was persoonlijk, namelijk dat ik in een vroeg stadium ben geciteerd als voorstander van de nationale canon die het museum aanvankelijk geacht werd te zullen presenteren. De reden was dat ik in een boekje aan immigranten had uitgelegd hoe Nederlanders hun verleden graag zien. De eerste zin maakte al duidelijk dat ik het beschouwde als een mythografie. Dat de voorstanders van een canon me als geestverwant rekruteerden – en dat ze dus een mythe niet van geschiedenis konden onderscheiden – gaf mij een ietwat nare bijsmaak bij wat op zich leuk projecten hadden kunnen zijn: vijftig vensters op het verleden en een daaraan gewijd museum.

Lees verder “De NHM-farce”