Jonge mensen en oude dingen

Het was mijn nichtje, destijds tien, die me ooit naar Hengelo sleepte om bij haar op school een les te verzorgen over de Romeinse tijd en over archeologie. Ik herinner me nog dat ik nerveus was, want het falen van een oom straalt immers af op een nichtje. Toen ik echter eenmaal bezig was, kreeg ik er steeds meer plezier in, maar juist toen ik dacht dat het goed ging, begon het buiten te sneeuwen en verloor ik de concurrentiestrijd met de eerste neerdwarrelende sneeuwvlokjes van dat jaar. De concentratieboog van kinderen is wat kort.

Sindsdien heb ik wel vaker voor de klas gestaan: basisonderwijs en middelbaar onderwijs, in musea en op school, vertellend over archeologie en over geschiedenis, op het VMBO en het VWO, in Nederland en België en Curaçao. Voor echte expertise op dit gebied moet u natuurlijk zijn bij re-enactors en bij de educatieve afdelingen van onze musea, maar ik denk dat ik wel iets kan vertellen over de manier waarop je kinderen vertelt over erfgoed, archeologie en geschiedenis.

Lees verder “Jonge mensen en oude dingen”

Leergeld

Het was zomaar een bericht in het NRC Handelsblad van afgelopen vrijdag: de Nationale Ombudsman constateert dat de schuldenhulpverlening tekortschiet. Gemeenten laten mensen met financiële problemen ten onrechte in de kou staan. Een schrijnend voorbeeld is wat er gebeurt bij een echtscheiding (sowieso schrijnend natuurlijk): een schuldenregeling is in veel gemeenten pas mogelijk als de rechter de boedelscheiding heeft bekrachtigd, maar dat kan maanden duren en in die tijd stapelen de rekeningen zich op. In mijn kennissenkring ken ik twee betrekkelijk recente gevallen.

Ik ken ook een gezin waarvan de ene ouder ZZP-er is en de andere een deeltijdbaan heeft genomen om voldoende tijd te hebben voor de kinderen. De bank adviseerde ze in 2006 een tophypotheek, maar vervolgens stortte de economie in en had de ZZP-er minder opdrachten. Hoewel die harder dan hard – en vaak onder de prijs – heeft gewerkt om geld binnen te halen, is het niet gelukt en moesten ze het onder water staande huis verkopen.

Lees verder “Leergeld”

Geschiedenisles

Oom voor de klas

Mijn nichtje houdt van geschiedenis. Ik beken dat ik haar ervan verdenk dat ze haar oom een beetje naar de mond praat, want de meeste mensen ontwikkelen pas een liefde voor het verleden als ze zelf wat verleden beginnen te krijgen. Met andere woorden, als ze herinneren dat de dingen vroeger anders waren dan nu. Van de andere kant, één goede onderwijzer(es) die spannende verhalen vertelt, kan kinderen een blijvende liefde bijbrengen voor het verleden. Ik zal mijn eigen docenten, meneer Jans en mevrouw Van der Woude, nooit vergeten.

Nu ben ik historicus, dus als mijn zus me vraagt of ik iets weet om bij te dragen aan de hobby van mijn nichtje, dan wil ik best helpen. Dat is zo makkelijk echter niet. Stripverhalen als Van nul tot nu hebben zeker hun verdiensten, maar de historische betrouwbaarheid is vaak opgeofferd aan het effect. Daarvoor is soms best iets te zeggen. De verhalen mógen voor kinderen spannend zijn. Ik ben echt geen purist die alléén de historische waarheid op tafel wil hebben. Af en toe mag er best een lokkertje worden ingebouwd. Als een Playmobil-ridder een helm uit de zestiende eeuw draagt, soit. Mijn neefje speelt er graag mee en vindt ridders nu leuk. Dat is een begin.

Lees verder “Geschiedenisles”