Die verdraaide babyboom toch

Ik wil niet al te larmoyant klinken maar mijn generatie moest nog wel in dienst, maar mocht niet meer naar een echte universiteit.

Fel stuk op GeenStijl vandaag. Lees het eerst maar even hier.

***

Bent u er weer? Het gaat me niet om de concrete aanleiding (de affaire-Kinneging) en ook niet om Rutger Castricum, maar om de eigenlijke analyse. Wat mij daaraan opvalt, is dat ze is nog zo sterk de sfeer uitstraalt van de jaren tachtig. De jongeren destijds – en daar was ik er zelf ook een van – analyseerden messcherp dat veel van de toenmalige bezuinigingen ten koste gingen van (a) jongeren en (b) de samenleving als geheel, en dat de generatie die de mond vol had gehad van idealen, haar eigen positie nooit ter discussie stelde. De babyboom was bezig met wat Rudi Dutschke de “Lange Mars door de Instituties” had genoemd, en was daarbij het hogere doel een beetje uit het oog verloren.

Lees verder “Die verdraaide babyboom toch”