Natuurlijk, André Kuipers is een held. Ruimtevaart is nog altijd riskant. Hij mag best in het zonnetje worden gezet en als koningin Beatrix hem een lintje geeft, prima. Maar laten we het vrij zeldzame feit dat er een Nederlander in de ruimte is, niet specialer maken dan het is, zoals de NOS doet:
Astronaut André Kuipers keert volgende week zondag weer terug op aarde. De NOS zendt de landing live uit, een primeur voor de Nederlandse televisie.
Althans, zo schrijft de Nu.nl het, op gezag van persbureau Novum. Ik sluit niet uit dat een van die twee een vergissing heeft gemaakt, want als mijn geheugen mij niet in de steek laat, is dit niet de eerste live-uitzending van de landing van een terugkerende ruimtevaarder. Ik zou althans zweren dat alle Apollo-landingen, met die spectaculaire splashdown, op de Nederlandse televisie zijn uitgezonden. Commentatoren als Henk Terlingen en Chriet Titulaer waren destijds nationale beroemdheden.
Misschien vergis ik me. Maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat we gewoon aan het vergeten zijn hoe populair ruimtevaart veertig jaar geleden was. Zoals ik al eens opmerkte, schaam ik me er wat voor te behoren bij een generatie die, nadat de maan was bereikt, Mars verwaarloosde; die de pokken uitroeide maar lepra en malaria liet zitten; en die geniet van een ding dat Facebook heet, waarmee we elkaar foto’s kunnen sturen van ons avondeten.
Waarom is Kuipers een held? Die man doet toch gewoon zijn werk? Hij heeft daarvoor geleerd en is voor die missie opgeleid en hij voert hem uit. Dat doe ik ook. En jij ook. Zijn wij helden? Nee. Maar als je met een raket naar boven wordt geschoten en nog Nederlander bent ook, ben je ineens een held. Ik snap dat niet.
Iemand die zijn leven riskeert, is een held. Ik heb ook bewondering voor dienstplichtigen die deelnemen aan VN-vredesmissies of mensen die in het water springen om drenkelingen te redden. Natuurlijk, Kuipers krijgt betaald, maar het blijft speciaal.
Inderdaad – het kan nog wel eens fout gaan.
Je schamen omdat je lepra en malaria hebt laten zitten, OK, al lukt de bestrijding van die twee in Suriname erg goed.
Maar je schamen om Mars te laten zitten? Persoonlijk zou ik het geld dat nodig is om iemand daar te laten rondwandelen liever in deeltjesversnellers steken.
En/of in een overkoepelend orgaan voor geesteswetenschappen.
Qua kennis valt daar mi meer te winnen.