
Bij mij om de hoek ligt het WG-terrein, genoemd naar het voormalige Wilhelmina Gasthuis, dat op zijn beurt een voortzetting was van het zeventiende-eeuwse Pesthuis. De psychiatrische afdeling is in Amsterdam nog steeds spreekwoordelijk: je kunt nog altijd zeggen dat iemand “naar paviljoen drie” moet – ofwel rijp is voor opname.
Dat kan overigens niet meer in het Wilhelmina Gasthuis, want dat bestaat als ziekenhuis niet meer. Tegenwoordig zijn er huizen, ateliers, een theater en wat gebouwen waarin kleine bedrijfjes kantoorruimte huren. Autoluw, dus er zijn veel fietsenrekken. Die worden nu vervangen en dus plaatste de gemeente of het stadsdeel borden dat mensen hun fietsen niet moesten laten staan in de oude rekken.
Die borden staan dus bij elk rek. Op de foto hierboven staan er elf en als die foto wat groter had gekund, zou u er nog meer hebben kunnen zien. Misschien had iemand borden teveel.
(Met dank aan Mieke, die ik alweer negentien jaar ken.)
Twee mannen in gele hesjes helpen ook……
ziet er fraai uit.
Er is ooit een rechtszaak ofzo geweest van iemand die zijn fiets kwijt was en klaagde dat er bij zijn rekje geen bord stond. Hij kreeg gelijk! 😀 Daarom moet er nu bij elk rekje zo’n bord staan.
O geweldig. Se non è vero, è ben trovato.
C’est very vero:
http://www.at5.nl/artikelen/132632/stadsdelen-verplicht-om-overal-gebodsborden-te-plaatsen
Wauw, leuk!!