Traplift?

Het bovenstaande plaatje is op dit moment al ruim vierhonderd keer geretweet. Wellicht heeft u het dus al gelezen: een man van negentig vraagt voor zijn huis een traplift, die hem wordt geweigerd. Het argument is dat hij al twintig jaar in het huis woont, alle tijd heeft gehad een ander huis te vinden en dat de noodzaak tot de traplift redelijkerwijs voorkomen had kunnen worden. U bent verontwaardigd en dat is terecht.

Het is echter nog schofteriger dan u denkt, want bekijk het eens vanuit het gemeenteperspectief. De gemeenteambtenaar die dit schreef neemt aan dat er, in de voorgaande twintig jaar, een huis beschikbaar is geweest waar iemand van minimaal zeventig jaar oud naartoe had kunnen verhuizen. Dat is echter maar helemaal de vraag. De laatste jaren zit de woningmarkt potdicht en in de jaren ervoor functioneerde die in veel gemeentes ook al niet naar behoren.

Voorbeeld: ik ken iemand (ik ben het namelijk zelf) die al twintig jaar zoekt naar een betaalbare driekamerwoning en die in zijn stad niet kan vinden. Hij heeft overwogen op een protestpartij te stemmen toen hij hoorde van een werkloze psychiatrische patiënt die wél een driekamerwoning kreeg en – omdat die werkloze psychiatrische patiënt de huur nooit zou kunnen betalen – er ook maar meteen huursubsidie bijkreeg. Ik heb geen idee of de woningmarkt elders even op slot zit, maar de aanname van de gemeenteambtenaar dát er alternatieven waren, is van een naïviteit die ik lange tijd niet meer ben tegengekomen.

En dat zou toch te denken moeten geven. We weten namelijk niet waar de brief vandaan komt. Namen en details zijn weggelakt. Het zou niet voor het eerst zijn dat een vervalsing wordt rondgestrooid om de politiek onder druk te zetten (zoals). Het kan dus makkelijk een hoax zijn, bedoeld om het steeds hardere zorgbeleid te hekelen.

Mijn eerste reactie is echter dat het verhaal waar is. Het past namelijk bij mijn beeld van de steeds slechtere zorg voor de zwakkeren in de samenleving. Iedereen kent soortgelijke verhalen en ze zijn niet eens allemaal recent. Het bericht hierboven past bij ons beeld van een nodeloos harteloze sector. Het heeft truthiness, je voelt instinctief aan dat het waar is. Dus geloven we het zonder meer.

Ik denk nog steeds dat het verhaal ove de traplift waar is. Ik ben een van de ruim vierhonderd mensen die het plaatje retweette. De aanname dat dit echt is, dwingt ons echter ook aan te nemen dat er ergens een gemeenteambtenaar is die een ontluisterende botheid combineert met een ontluisterend slechte kennis van zaken. Dat maakt de zaak pas werkelijk verontrustend.

Naschrift

De brief is echt en komt uit de gemeente Alphen aan den Rijn.

Deel dit:

15 gedachtes over “Traplift?

  1. Triest verhaal!

    Triest ook dat in vergelijkbare gevallen de meeste publiciteit zorgt dat er wellicht een traplift komt. De mensen met een kleiner en rustiger netwerk blijven zonder traplift in hun woning opgesloten.

    Bezorgde groet,

  2. Manfred

    Ik ben niet verontwaardigd, wel nieuwsgierig. En een beetje wantrouwend.

    Waarom is de naam van de gemeente weggewit? En wat is precies weggewit in het 2e veld, een naam of een dienst? Het gaat hier blijkbaar om vier partijen: de 90-jarige, een weggewitte adviseur, een trapliftleverancier die in opdracht van een gemeente handelt, en die weggewitte gemeente.

    Om de afwijzing te kunnen beoordelen moeten we weten hoe de aanvraag luidde, wat het gemeentebeleid is en hoe het advies luidde. Alle deze drie worden verzwegen. En dat stinkt. Die 90-jarige tweet dit niet zelf, dat doet iemand voor hem, wie?

    Alle relevante informatie ontbreekt. Het ‘meer hier’ linkje naar metro.nl verwijst trouwens naar een bericht waarvan de inhoud letterlijk in dit blogbericht staat dus het vertelt niets ‘meer’. Zet er dan liever ‘bron’ bij, als oorspronkelijke tweet dat niet zou zijn. Waarom link je eigenlijk niet naar die oorspronkelijke tweet?

    Jona’s voorbeeld over zijn woningzoekende kennis heeft overigens niets met deze case te maken omdat er voor probleemgevallen woningen worden gereserveerd, daar was zijn kennis toch nooit in aanmerking voor gekomen. Bovendien is het meer een voorbeeld van jaloezie dan van een distributieprobleem.

    Ik voel instinctief dat het doel van deze tweet manipulatie is.

    1. Ik ben het met Manfred eens. De woningmarkt zit echt niet 20 jaar op slot en als deze 90-jarige in Groningen woont is dat heel anders dan in Amsterdam. Ik ben dan ook niet direct verontwaardigd en overtuigd van een schofterig beleid.
      Waarom?
      Wel, ik herinner me dat mijn ouders 20 jaar terug hun ouders vergeefs hebben geprobeerd te overtuigen dat ze tijdig naar een aangepaste woning moesten uitkijken. Dat is niet goed gegaan voor mijn vader’s vader, die te lang thuis bleef wonen en zich niet meer kon aanpassen. Ondanks dit voorbeeld hebben mijn eigen ouders nu zelf ook geen zin om hun thuis van 40+ jaar in te ruilen voor iets anders waar ze zonder probleem 90 zouden kunnen worden. Dus het argument ‘U was gewaarschuwd’ is nog niet zo overtrokken.
      Wel anders is het perspectief van de anonieme 90-jarige. Toen die 70 was, kon alles nog en werd een traplift zó afgegeven. Nu zijn de middelen smal en zouden in elk geval de huidige pensionado’s gewaarschuwd moeten zijn: als je kunt, verhuis dan, want later is er geen geld voor voorzieningen, en een verpleeghuis kom je niet meer in.
      Maar zonder informatie over de plaats van dit onheil ga ik zeker geen meningen uiten over de botheid van een medewerker ergens.

  3. Ik vind het ook een wat merkwaardig briefje. Briefhoofd ontbreekt. Is misschien afgeknipt, maar dan wel heel recht. En waarom? Dat had net zo goed afgeplakt kunnen worden als je toch bezig bent.

    Het lijkt getypt te zijn in Arial 12 pt, (dan krijg ik in ieder geval dezelfde afbreking van de tekst in Word zonder iets aan de standaard instellingen van de marges te gaan rommelen), dat is best flink. En waarom moet die meneer nog uitgelegd worden dat hij 90 jaar is, dat weet ie zelf toch wel?

    1. Dat hoeft meneer niet uitgelegd te worden, men somt gewoon de overwegingen voor het besluit op. Dat is best gebruikelijk op deze manier.

    1. Manfred

      Het briefje is volgens mij niet van de gemeente, maar van de trapliftleverancier (of verhuurder) die op een ontactvolle manier de gezondheidsadviseur (bijvoorbeeld een keuringsarts van een soort GGD) citeert.
      Maar de zin vanaf ‘voorts’ t/m het gegroende stukje zal nooit van zo’n arts komen. Dus wiens mening is dat? Van weer een andere adviseur of het is dit de persoonlijke mening van de trapliftleverancier? Diens mening is namelijk irrelevant.

      Bij nader inzien is het waarschijnlijker dat dit briefje van de verhuurder komt i.p.v. een leverancier. Een leverancier heeft er immers baat bij alles goed te keuren omdat dat omzet oplevert. Een verhuurder daarentegen levert het alleen maar gedoe op en houdt er niks aan over. Plus, en dat kan een reële achterliggende reden zijn, die verhuurder wil misschien dat die 90-jarige uit zijn huis oprot zodat deze etagewoning vrijvalt en de huur kan worden ‘geharmoniseerd’ (= gemaximaliseerd).

      De procedure blijft raar, een moderne gemeente houdt alle communicatie over beslissingen in eigen handen en laat een leverancier/(onder)aannemer alleen communiceren over de uitvoering. Daarom is het belangrijk om te weten welke leverancier, verhuurder en gemeente dit dan wel zijn. Maar als dit briefje van de verhuurder komt zou het misschien nog echt kunnen zijn.

      1. Ik denk wel dat deze brief van een gemeente komt, want zo vraag je een traplift aan. Als je er zelf een koopt bij een leverancier zal die niet weigeren! 🙂 Gemeenten (of een bureau dat voor de gemeente werkt) doen wel dit soort aanvragen en toekenningen/afwijzingen.

  4. Muse

    Ik denk dat het wel klopt. Ik werkte tot vijftien jaar geleden als beleidsmedewerker Wet voorzieningen gehandicapten in een grote stad. Er waren toen al gemeenten die in principe geen trapliften verstrekten. Dan moest je maar verhuizen. Overigens kun je bij verhuizing op medische indicatie vaak urgentie krijgen, dus onmogelijk om een woning zonder trap te vinden is het niet helemaal. Bovendien is deze persoon kennelijk op zijn 70ste nog in een etagewoning gaan wonen en heeft hij ook al lang klachten. Dit is een voorzienbaar probleem waar je in 20 jaar best een oplossing voor kunt vinden. De overheid is gewoon niet overal verantwoordelijk voor. Ik vind de beslissing niet per se onterecht.

  5. JL:

    De aanname dat dit echt is, dwingt ons echter ook aan te nemen dat er ergens een medewerker bij een beoordelingsbureau werkt die én uitzonderlijk slecht op de hoogte is van de woningmarkt én een uitzonderlijke botheid aan den dag legt. Dat kan waar zijn, maar het draagt niet bij aan de geloofwaardigheid.

    Ik zie niet in waarom dat de geloofwaardigheid zou verminderen. Ben zulke ambtenaren zelf ook wel eens tegengekomen.

    Dat er e.e.a. is weggelakt of afgeknipt vind ik ook niet heel gek. Wie dit de wereld in heeft geslingerd wil blijkbaar de 90-jarige aanvrager niet (verder) in de problemen brengen. Al zal de tekst voor de auteur ervan natuurlijk wel herkenbaar zijn.

    M.a.w. ik heb er echt geen enkele moeite mee om aan te nemen dat het echt is.

Reacties zijn gesloten.