Het overhaaste vertrek van een ziedende Erwin von Witzleben maakt de soldaten in het Bendlerblock duidelijk dat er iets grondig verkeerd is. Eerst was er het bericht dat Hitler dood was, maar ze horen op de radio voortdurend het tegendeel; eerst zou Von Witzleben het opperbevel aanvaarden, nu is hij vertrokken. De manschappen eisen duidelijkheid: leeft Hitler en zo ja, steunen hun officieren de Führer of zijn ze verraders?

Von Stauffenberg spreekt de muiters toe en wordt bijna gelyncht. Er wordt geschoten en de graaf wordt geraakt in zijn linkerschouder. Een deel van de soldaten deserteert en bevrijdt Fromm.

Ondertussen probeert Von Stauffenberg Parijs te bereiken. Zouden Carl-Heinrich von Stülpnagel en Caesar von Hofacker erin zijn geslaagd Günther von Kluge te overtuigen zijn steun aan de regering-Beck te betuigen? De telefoniste slaagt er echter niet in Parijs te bereiken en Von Stauffenberg geeft de moed nu op: “Sie haben mich alle im Stich gelassen.”

Als de radio een nachtelijke redevoering van Adolf Hitler aankondigt, begrijpt iedereen dat de staatsgreep is mislukt. Generaal Olbricht vat samen: “Der Führer lebt und hat Gegenmaβnahmen ergriffen. Mit mir und meinem Vorhaben ist es aus. Stauffenberg, das Spitzenpferd, und ich werden nun zur Verantwortung gezogen und ich kann mich ihr nicht entziehen.” Mertz von Quirnheim is beknopter: “Die Sache is verspielt.”

De samenzweerders weten dat het Bendlerblock omsingeld is door Hitlergetrouwe troepen, vermoeden dat het gebouw bestormd zal worden en doen wat ze nog kunnen doen: ze zoeken belastende papieren en verbranden ze.

[Terug naar het eerste deel; deze reeks wordt om 23:30 vervolgd.]