Je hoort wel zeggen dat in de Middeleeuwen de diverse steden ernaar streefden de hoogste kerktoren te bouwen. Of het waar is, weet ik niet, al ken ik een anekdote over twee dorpen uit Friesland die voor een wat latere periode precies dit soort kerktorenrivaliteit veronderstelt.
In Libanon spelen dit soort zaken in elk geval werkelijk. De skyline van Beiroet kende geen werkelijke uitschieters, tot de maronieten een kerk voor Sint-Joris bouwden. Daar staat nu de Hariri-moskee naast, die nog groter is. Wie langs de kust naar Byblos rijdt, ziet het beeld van Onze Lieve Vrouw van Harissa en het twaalf meter hoge beeld van Christ Roi hierboven, dat ik vanmiddag fotografeerde vanuit een rijdende bus. De Bekaa-vallei in het oosten van het land bleef niet achter: in Zahle hebben ze een Maria-beeld geplaatst op een enorme toren, van waaruit ze de hele vallei overziet.
Het kan natuurlijk altijd groter. Een dorp in de Bekaa-vallei wil nu een Christusbeeld laten maken dat nog groter is dan het beeld hierboven. Het zal er vroeg of laat wel komen en daarna zal in dit overwegend sji’itische gebied wel een dorp komen dat met Iraans geld ’s lands hoogste minaret zal willen bouwen.
Of die werkelijk het Christusbeeld zal overtreffen, is echter de vraag, aangezien het Christusbeeld ook zal kunnen roteren.
Vergeefse moeite. Die in Rio de Janeiro is toch echt de grootste en de beroemdste van allemaal.
Maar roteert die ook?
Is Libanon veilig o; te reizen vraag ik ;e af.
JonaL lijkt er steeds weer onbeschadigd van terug te keren.
Onbeschadigd, dat zegt dus niks.
Alleen het verkeer is onveilig.
Volgens mij niet, maar je kunt hem wel beklimmen (of de lift nemen). Dus ik sta aan de kant van Frans.
het is meer lang dan kort libanees.
Het zijn oude kwesties. Hier in mijn woonplaats, Amersfoort zegt men dat de lange Jan van de bisschop niet hoger mocht worden dan de domtoren in Utrecht. En dat was in een tijd dat er nog naar bisschoppen werd geluisterd.
Nogal wiedes als de bisschop ook de wereldlijk bestuurder is.
Ik durf niets flauws over deze rivaliteiten te debiteren, omdat de Libanezen na de heksenketel van de burgeroorlog hun land weer op de rails kregen, een enorme prestatie, ondanks alle verschillen tussen bevolkingsgroepen en diverse buitenlandse invloeden.