Nog maar eens een filmpje in de bloedstollende reeks “Zit een oudheidkundige met de rug naar een boekenkast”: Charles Redmans boek The Rise of Civilization. Nu heb ik het op dit moment nogal druk. Dus ik verwijs degenen die geen zin hebben om ruim elf minuten naar een filmpje te kijken, even naar het stuk dat ik eerder schreef over dat boek.
Eigenlijk jammer, dat ik niet even kan bloggen, want The Rise of Civilization behoort tot mijn absolute favorieten. Het is een asociaal goed boek. Het gaat namelijk echt over archeologie, dat wil zeggen het opstellen, testen en verbeteren van hypothesen. En het gaat dus minder over de vondsten die zo vaak moeten doorgaan voor archeologie. Wie wil weten waarom archeologie een wetenschap is, waarom het belangrijk is en wat we eraan hebben, leze Redman.
Enfin. Ik zal er, als ik eens wat meer tijd heb, nog wel eens op terugkomen. Er is veel te prijzen in het boek van Charles Redman. U leest het hier dus maar. Of u bekijkt, als u wat meer tijd hebt, het filmpje maar.
Iets niet zo heel anders: bij Westerwijdwerd, ten noorden van Groningen Stad, zijn restanten van een 2100 jaar oude nederzetting gevonden. Dat is dus voor de Romeinse en ook voor de wierden (terpen, werven) tijd. Dit nieuws deed me beseffen dat ik twee rubriekjes uit de vroegere Livius Nieuwsbrief mis:
1. “het erkend subjectief mooiste van de maand”;
2. “om helemaal blij van te worden”.
Van bovenstaand werd ik namelijk weer eens blij.
Ben ik de enige die hier naar terugverlangt?
Er zijn momenten dat ook ik ernaar terugverlang. Maar het is een van de weinige aspecten.