Hierboven ziet u een fietswrak. Het ligt al sinds oktober 2021 bij mij voor de deur in de weg te liggen. Daarom deed ik een melding bij de gemeente. Dat kan hier. Ik vermoed dat het 20 januari is geweest. Je krijgt dan een mailtje terug waarin staat dat men er naar zal kijken, wat inderdaad gebeurde. Ik kreeg een mailtje met de strekking dat het geen wrak was en dat men het niet weghaalde.
Een wrak is een wrak
Je vraagt je af of de gemeente Amsterdam, in haar prijzenswaardig streven mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt aan werk te helpen, fietswrakken wellicht laat controleren door mensen met een visuele beperking. De remkabels zitten los. De ventielen zijn al meegenomen. De jasbeschermer is kapot. Er ontbreken spaken. Het stuur is verbogen. De wielen draaien niet langer. Dit rijwiel is naar de Filistijnen. Moedeloos heeft de eigenaar zijn karretje maar achtergelaten. De hopeloze zaak is opgegeven. Een boom ontfermt zich over wat eens een vervoermiddel is geweest. Deze fiets is kapoeres, kaduuk, naar de knoppen. Dit is een wrak.
Alle gekheid op een stokje: als de gemeente me had geschreven dat ze geen tijd had om het fietswrak weg te halen, ik zou geen bezwaar hebben gehad. Ik ben namelijk een heel brave burger en heb alle respect voor de ambtenaren die hun stinkende best doen om de stad, geteisterd door toeristen en bijkomend van de corona, draaiend te houden. Als er even geen tijd is voor een klusje, prima. Dan meld ik het over een maand nog wel eens.
Een maand later dus
Dit was overigens de situatie, een maand later. Iemand heeft met een betonschaar het slot weggehaald om het wrak opzij te leggen, zodat het fietsenrek weer vrij komt.
Het mailtje dat me had meegedeeld dat wat voor mijn huis lag geen fietswrak was, bood de mogelijkheid aan te geven of ik tevreden was met dat antwoord. Ik gaf aan dat dit niet zo was en hoopte op een reactie. Die bleef uit. Ik kon dus niet uitleggen waarom het gegeven antwoord onzinnig was.
Enfin. We gaan nog eens kijken, een kleine maand later. Voilà, een derde foto. Aan het stuur zit een sticker: dit is een wrak, dit wordt weggehaald. Dus de ene ambtenaar herkent een probleem dat z’n collega ontkent.
Wat ik in een eerder blogje schreef:
Lieve mensen van de gemeente: burgers zien als eersten de verloedering van de openbare ruimte. Burgers zijn bereid te melden. En ze zien de dingen goed. Of althans één van uw medewerkers herkent als wrak wat ook ik een wrak noem. En ik wil best aannemen dat de eerste medewerker niet goed heeft gezien hoe groot de schade was. Ik ben heus de beroerdste niet.
Maar als je een burger die een vreemd antwoord krijgt de gelegenheid biedt aan te geven of ’ie tevreden is, en als die burger aangeeft dat dat niet zo is, reageer dan. Die burger heeft iets te zeggen waar je je voordeel van kunt doen. En weinig maakt een burger bozer dan een ambtelijke dienst die zich vergist en zich niet laat verbeteren.
Dat laatste begint nu te gebeuren. Ik bedoel boosheid.
Het vervolg
Op 12 mei heb ik er maar weer een mailtje aan gewaagd.
Dag gemeente! Jullie kondigden op 10 maart aan dat de fiets op 22 maart weg zou zijn. Het is 12 mei.
Zoiets schreef ik dus, maar dan in iets andere woorden.
En verrek, er kwam een medewerker van de gemeente langs! Niet dat die het wrak weghaalde. Hij of zij verving de sticker. Dus in plaats van gewoon te doen wat men heeft toegezegd, ofwel één bezoekje, plakt men een nieuwe sticker en komt men straks nog een keer. Dus dubbel werk.
Ik ben benieuwd wat ik 30 mei mag verwachten.
Hoe het verder ging
Het is inmiddels 11 augustus
Hoe het verder ging
Het is inmiddels 2 september
Hoe het verder ging
Het is inmiddels 6 oktober
Nog een wrak
Het is inmiddels 9 november. Nu liggen er twee wrakken. Een mij onbekende buurtgenoot heeft de zwarte fiets, die al weken een plaats in het rek in beslag nam, los gemaakt en weggehaald. Ik ben benieuwd wanneer een buurtgenoot het probleem oplost door de wrakken in de gracht te deponeren.
Hoe het verder ging
Ondanks positieve verwikkelingen raak ik ervan overtuigd dat er ongeletterden in dienst zijn bij de gemeente Amsterdam. De uitstekende webcare van de gemeente Amsterdam bemoeit zich er inmiddels mee en er is iemand komen kijken. Die had de roze fiets, die er inmiddels een jaar ligt, rustig kunnen meenemen. In plaats daarvan plakte die er een sticker op. Rond Sint-Nikolaas zouden dit wrak weg moeten zijn.
Met het zwarte wrak is niets gedaan, hoewel de webcare toch echt schreef dat “Zij hebben wederom op de fietswrakken een sticker geplakt”. Meervoud. Ergens is een medewerker die het verschil tussen enkelvoud niet lijkt te begrijpen.
Wordt vervolgd. Helaas.
Wat heb je tegen de ambtelijke diensten? Ambtenaren doen toch niets?
Beetje flauw. Ik denk dat die ambtenaren heus wel iets willen doen. Het probleem is de organisatie. Als je mensen uitnodigt een n.a.v. een melding ondernomen actie te beoordelen, moet je een “nee ik ben ontevreden” gebruiken om te onderzoeken wat er fout is gegaan.
Jona, als gemeenteambtenaar kan ik je twee dingen uitleggen die met dit stukje te maken hebben:
1 – “Dus in plaats van gewoon te doen wat men heeft toegezegd, ofwel één bezoekje, plakt men een nieuwe sticker en komt men straks nog een keer. Dus dubbel werk.”
Nee. Zo werkt het niet. De actie om stickers te plakken gaat vrij mobiel, iemand rijdt door de stad en plakt die stickers, meestal nav klachten of (hoe beperkt ook) eigen waarneming. Daarnaast komt de gemeente die dingen daadwerkelijk ophalen met een vrachtwagen (daarvoor wordt een route gepland die een keer in de zoveel tijd ook jouw gracht aandoet), vergezeld door meerdere personen met slijptollen etc. Dus alleen die sticker was ‘dubbel werk’, maar het gaat altijd om twee acties.
En dat de ene ambtenaar iets anders ziet dan de collega – iedereen is menselijk, toch? Zelfs ambtenaren bij jullie in je knusse kleine dorpje 😉
2 – “Die burger heeft iets te zeggen waar je je voordeel van kunt doen. En weinig maakt een burger bozer dan een ambtelijke dienst die zich vergist en zich niet laat verbeteren.”
Helaas. Was dat maar zo. Burgers zijn altijd kwaad. En vaak om niets kwaad, of om redenen die niets met de gemeente te maken hebben. Uit ervaring kan ik zeggen dat 90% van de reacties van burgers niet gaat om reacties waar de gemeente hun voordeel mee kan doen. En bedenk dan ook even dat de ambtenaren die al die reactie moeten inboeken, uitzoeken en beantwoorden (niet dezelfde afdeling) per definitie te veel werk hebben, omdat de burger nu eenmaal eeuwenlang eist dat er meer wordt gedaan, in minder tijd, met minder mensen en voor minder geld. Wat geen recept is voor het goed en snel afhandelen van klachten over fietsen, omdat er in de openbare ruimte met de beschikbare middelen helaas grotere problemen op te lossen zijn door de dienst Openbare Werken.
Rant over, ik ga weer uit het raam staren, ik heb tenslotte volgens de Nederlandsche Burger een quotum te halen.
Hmmm, als in een niet-ambtelijke organisatie ca. 90% van de reacties niet bruikbaar zijn, kijkt men vaak eerst naar de eigen vraagstelling. Het probleem bij een ander zoeken (de burger) wordt in de communicatiewetenschappen wel eens omschreven als tunnelvisie of gebrek aan zelfreflectie.
“… grotere problemen op te lossen ….” lijkt ook wel een beetje die kant op te gaan.
Ook ik heb in het verleden wel eens het vakje nee aangevinkt. Daar is nooit verder op gereageerd. Ik kon niets meer doen dan dat vakje aanvinken, een toelichting geven is niet mogelijk. Tja, dan is het niet verwonderlijk dat men er bij de gemeente niets mee kan. Hoeveel van die 90% zou je kunnen oplossen door of alsnog te vragen waarom of een toelichting op nee/ja mogelijk te maken.
Disclosure: ik ben geen fan van het ambtelijk apparaat in Amsterdam. Ik wacht al 6 maanden op een reactie op een uitgebreid toegelichte klacht. Ik heb wel al twee keer een berichtje gekregen dat het echt te lang duurt, daarvoor excuses, maar geen begin van een inhoudelijke reactie.
“It’s a Bird… it’s Plane… it’s Flowerbikeman!”
https://dutchreview.com/culture/art/amsterdams-blossoming-bikes-keep-popping-up-and-were-obsessed/
Tijd voor actie!
Haha, heerlijk dat apparaat. Goede werkverschaffing ook, zo levert één fiets weer maandelijks een half uurtje werk op
Wie kan nou nog volhouden dat gemeentepolitiek saai of irrelevant is? Ik heb vergelijkbare ervaringen in mijn Zuidoost-Groningse gemeente. Mag ik mijn geliefde krant geloven dan gaat het af en toe in de andere Groningse gemeentes net zo.
Toen mijn buurtbewoners (en ik) iets zat waren hebben we flink wat handtekeningen opgehaald. Die hebben we naar de verantwoordelijke wethouder en de gemeenteraad gestuurd. Daarna heb ik nog drie maanden gesteggeld met die wethouder, maar het is voor elkaar gekomen.
Stap 1: praat dus eens met je buren. Kijken of die zich ook ergeren.
This bike is no more… It has ceased to be… This is an EX-bike.