Vanmorgen was ik in het archeologisch museum in Velzeke, waar ik in 1999 voor het laatst was geweest. Het bleek totaal vernieuwd en wie zich ooit in de archeologie van westelijke België wil verdiepen, moet er zeker heen. U kunt het op één dag combineren met de Espace Gallo-Romain in Ath en de Archeosite van Aubechies. Alle drie zijn aantrekkelijk ingericht met het oog op educatie.

De muntschat hierboven trok mijn aandacht. Er zijn er diverse in het museum van Velzeke en enkele dateren uit 260 na Chr. Ook de muntschat uit Reims waarover ik al eens blogde, hoort hierbij. Deze lijkt een paar jaar jonger: de jongste munt is van keizer Postumus, die regeerde van 260 tot 269. De oudste munten zijn van Gordianus III (r.238-244). Nog oudere munten zullen wel niet meer in omloop zijn geweest toen deze muntschat is begraven, want het zilvergehalte daarvan was wat hoger en dus was het aantrekkelijk die uit circulatie te halen.

Deze muntschat is bijzonder om twee redenen. In de eerste plaats de omvang. Het zijn er niet minder dan 2300 met een gezamenlijk gewicht van elf kilo. Maar wat echt vreemd is, is de wijze waarop deze schat in 1950 is gevonden in Grotenberge, een dorpje in de huidige gemeente Zottegem. Een voormalig rijkswachter, Aloïs Meire, trof de enorme klomp aarde en metaal aan in zijn moestuin. Een geestelijke uit de omgeving, Jules Maes, realiseerde zich dat het iets bijzonders was, maakte de klomp schoon en begreep dat het een muntschat was. Toen ook de burgemeester op de hoogte was, brachten de mannen de eerste 480 munten naar het Penningkabinet in Brussel.

De hamvraag is nu: wie heeft die klomp aarde en metaal neergelegd in de moestuin van Meire? Iemand lijkt een amfoor te hebben gevonden, die kapot gebroken te hebben, de inhoud te hebben vrijgelegd en zich er vervolgens van ontdaan te hebben. Misschien een plunderaar die begreep dat wat hij had gevonden te groot was om nog illegaal te verhandelen? We zullen het nooit weten, maar het is nu een pronkstuk in het museum van Velzeke.

[Dit was het 436e voorwerp in mijn reeks museumstukken.]