De hardwerkende Nederlander

Ik heb wel eens eerder geschreven over kleine middenstanders die het door de crisis moeilijk hadden. Vandaag nog zo’n verhaal: de supermarkt in Brummen waar ik, toen ik in 2015 en 2016 werkte in Zutphen, een enkele keer mijn boodschappen ben wezen halen. Een zaak die toen een jaar of  zeven bestond en enigszins op de groei was ingericht. Zoals ik het heb begrepen had de gemeente rond 2008 concrete plannen gehad voor een nieuwe stadswijk, die er echter niet kwam.

Crisis.

Daar gaan je plannen, als kleine middenstander. Je accepteert het. Dit is ondernemersrisico. Maar je hoopt op beter tijden. Je verruimt je openingstijden. Je probeert het met wat minder personeel. Maar als de tijden dan eindelijk verbeteren, bevriest de provincie de woningvoorraad. Voorlopig dus geen uitbreidingswijk.

Lees verder “De hardwerkende Nederlander”

De politiek van het alsof

Dit plaatje vond ik vrijdag op Facebook. Ik herkende de erin uitgedrukte ergernis. Ook mijn schooltje voelt de crisis en ook ik heb grappen gemaakt van het type “Wat zijn vijftig bankiers op de bodem van de Noordzee?” – “Een aardig begin.”

De aanzet van een glimlach was er dus al, toen ik dacht aan de twee bankmensen die ik persoonlijk ken. Dat zijn bepaald geen boeven die gearresteerd zouden moeten worden. Allebei zijn het hulpvaardige mensen met een open oog voor “de noden van de samenleving” – een wat ouderwetse uitdrukking die ik niet gebruik om hun betrokkenheid te ironiseren maar om aan te geven dat ze uit ouderwets medemenselijk hout zijn gesneden.

Lees verder “De politiek van het alsof”