Tag: Claus von Stauffenberg

Claus von Stauffenberg

Donderdag 20 juli 1944, 14:00 (Berlijn, Wolfsschanze)

On door Jona LenderinginGeschiedenis2 reacties
Het Bendlerblock

Erich Fellgiebel mag dan de telefooncentrale van de Wolfsschanze hebben geblokkeerd, het is niet de enige centrale. De SS heeft eigen apparatuur en Heinrich Himmler begrijpt al heel snel dat er een aanslag is geweest, en dat Hitler die heeft overleefd. Himmler vliegt naar de Wolfsschanze.

Intussen is de aanwezigheid van een koppel en de afwezigheid van de eigenaar een sterke aanwijzing wie er achter de aanslag heeft gezeten en al vrij snel begrijpen de mensen in de Wolfsschanze dat Von Stauffenberg de bom heeft geplaatst. Waar is hij? Als duidelijk wordt dat hij in een vliegtuig zit, concludeert Martin Bormann, de partijsecretaris van de NSDAP, dat de moordenaar aan het vluchten is en laat het bevel doorgeven een alleen vliegende Heinkel 111 neer te halen. Het bevel komt op de tafel van Friedrich Georgi, de schoonzoon van Friedrich Olbricht en een van de samenzweerders. Die laat het bevel verdwijnen.

Lees verder “Donderdag 20 juli 1944, 14:00 (Berlijn, Wolfsschanze)” →

Donderdag 20 juli 1944, 12:42 (Berlijn, Wolfsschanze)

On door Jona LenderinginGeschiedenis3 reacties
De situatie in de barak. Donkerblauw: Hitler. Rood: de vier doden. Geel: de bom, van links naar rechts voorbij de zware tafelsteun verplaatst. (Ik weet niet waar ik dit plaatje vandaan heb.)

Terwijl Claus von Stauffenberg en Werner von Haeften in hun auto stappen, gaat de bom af. Het kabaal is immens. Ze zullen later zeggen dat ze hebben kunnen zien hoe iemand de barak werd uitgedragen die Hitlers mantel droeg, concluderen dat de Führer dood is en dat de actie succesvol is geweest. De auto rijdt hen naar het vliegveld en Von Haeften werpt de tweede bom weg, de berm in.

Zoals bekend overleefde Hitler. Hij was vrijwel ongedeerd. Het is niet bekend wat Von Stauffenberg en Von Haeften kunnen hebben gezien. Later zullen deskundigen zeggen dat als twee springladingen zouden zijn ontploft, of als de vergadering in de besloten bunker had plaatsgevonden in plaats van in een houten barak met geopende ramen, of als de aktentas niet voorbij de tafelsteun was verplaatst, Hitler dood zou zijn geweest. Drie dingen waren tegelijk verkeerd gegaan.

Lees verder “Donderdag 20 juli 1944, 12:42 (Berlijn, Wolfsschanze)” →

Donderdag 20 juli 1944, 12:37 (Wolfsschanze)

On door Jona LenderinginGeschiedenis
De barak na de aanslag

Von Stauffenberg loopt de vergaderzaal binnen. De ramen staan open: het is heet buiten. Hij stelt zich in de buurt van de Führer aan de tafel op. Keitel introduceert de graaf, Hitler schudt zijn hand, neemt zijn gast onderzoekend op. Het valt de aanwezigen op dat deze zijn ene oog niet neerslaat.

Von Stauffenberg plaatst zijn aktetas tussen de twee massieve steunen onder de tafel, bromt iets over zijn telefoongesprek en verlaat de kamer. Zijn koppel laat hij achter: hij wil de indruk wekken in een moment weer terug te komen. Omdat de aktetas erg dicht bij de voeten staat van een van de aanwezigen, Heinz Brandt, plaatst deze de tas iets verderop, aan de andere kant van de zware tafelsteun.

Lees verder “Donderdag 20 juli 1944, 12:37 (Wolfsschanze)” →

Donderdag 20 juli 1944, 12:30 (Wolfsschanze)

On door Jona LenderinginGeschiedenis
Erich Fellgiebel (midden)

Aangekomen in de houten barak waar de vergadering zal plaatsvinden, vraagt Von Stauffenberg aan Keitels adjudant waar hij zich kan opknappen en een schoon overhemd kan aantrekken. In een gastenkamer stelt hij de bom af. Het zijn twee springladingen van elk bijna een kilo, voorzien van ontstekingen die in principe na een half uur behoren af te gaan, maar bij warm weer misschien sneller detoneren. Von Stauffenberg heeft de eerste bom al af als iemand de kamer komt binnenlopen.

Het is Erich Fellgiebel, een van de complotteurs, verantwoordelijk voor de telefooncentrale van de Wolfsschanze. Hij roept dat er een dringend telefoongesprek is voor Von Stauffenberg, die terugroept snel te zullen komen. Omstanders hebben dit gesprek gehoord en zullen straks niet opkijken als de chef-staf van generaal Fromm zo meteen de vergadering zal verlaten.

Lees verder “Donderdag 20 juli 1944, 12:30 (Wolfsschanze)” →

Donderdag 20 juli 1944, 11:30 (Wolfsschanze)

On door Jona LenderinginGeschiedenis
Claus von Stauffenberg (vroege foto; in 1944 miste hij een oog)

De vergadering met Hitler staat gepland voor 13:00 maar vanzelfsprekend wordt een gesprek op hoog bestuurlijk niveau zorgvuldig voorbereid: de medewerkers nemen tijdens de voorbespreking de mogelijke vragen alvast door. Dit voorgesprek onder leiding van veldmaarschalk Wilhelm Keitel wordt onderbroken als een medewerker van de Führer komt vertellen dat de eigenlijke vergadering een half uur is vervroegd. De afgezette fascistische leider van Italië, Mussolini, is gearriveerd en Hitler moet zijn belangrijke gast vanzelfsprekend ontvangen.

Het is niet de enige verandering in de planning. Omdat het een hete zomerdag is en de temperatuur vóór de middag behoorlijk is opgelopen, zal de vergadering niet plaatsvinden in de bunker, zoals een paar dagen eerder, maar in een houten barak in de tuin.

De voorbespreking is om 12:25 afgelopen. Von Stauffenberg heeft, doordat de vergadering is vervroegd,  ineens weinig tijd om de bom, die hij intussen van Von Haeften heeft teruggekregen, af te stellen. Op een looppas gaat hij naar de barak.

[Terug naar het eerste deel; deze reeks wordt om 12:30 vervolgd.]

Donderdag 20 juli 1944, 10:15 (Wolfsschanze)

On door Jona LenderinginGeschiedenis2 reacties
Werner von Haeften

Rond 10:15 landt het vliegtuigje van Von Stauffenberg, een Heinkel 111, bij Hitlers hoofdkwartier, de Wolfsschanze. De beveiliging laat hem door: ze herkennen de chef-staf van Fromm. Een auto rijdt hem naar een kurhaus, waar hij in de tuin ontbijt. Hij heeft drie uur om de bom te laten afgaan – welbeschouwd een wonderlijke missie voor een man die een oog en een hand mist en aan de andere hand maar drie vingers heeft. Hij heeft het scherpstellen van de springladingen de voorafgaande dagen geoefend, maar het valt hem lastig.

Het is overigens zijn adjudant Werner von Haeften die de bom op dit moment bij zich heeft. Von Stauffenberg zelf neemt de tijd om wat te kletsen. Zijn gespreksgenoten zullen later zeggen dat hij een ontspannen indruk maakte.

Lees verder “Donderdag 20 juli 1944, 10:15 (Wolfsschanze)” →

Donderdag 20 juli 1944, 08:00 (Rangsdorf)

On door Jona LenderinginGeschiedenis
Berthold en Clauss von Stauffenberg

Om zes uur in de ochtend haalt Von Stauffenbergs chauffeur hem op bij de villa van zijn broer Berthold. Berthold rijdt mee naar vliegveld Rangsdorf, even ten zuiden van Berlijn. Daar worden ze opgewacht door onder andere Werner von Haeften, Claus’ adjudant, die ook in het complot zit. De broers nemen afscheid.

De mannen hebben een vliegreis van een kleine 600 kilometer voor de boeg naar de Wolfsschanze, het hoofdkwartier van Adolf Hitler in Oost-Pruisen. De vergadering zal beginnen om 13:00 en de samenzweerders verbijten zich als grondmist het opstijgen belet. Uitstel van de aanslag is geen optie meer: de laatste dagen is immers duidelijk geworden dat de contacten met de communisten waren gerund door de Gestapo, die Carl Goerdeler op het spoor is gekomen. De aanslag moet coûte que coûte plaatsvinden.

Om acht uur kan het vliegtuig opstijgen.

[Terug naar het eerste deel; deze reeks wordt om 10:15 vervolgd.]

6-19 juli 1944

On door Jona LenderinginGeschiedenis1 reactie
Stauffenberg, Puttkamer, Hitler, Keitel

Op donderdag 6 juli is Claus van Stauffenberg op het Berghof, Hitlers hoofdkwartier bij Berchtesgaden. Von Stauffenberg, die een oog en een hand mist en aan de andere hand slechts drie vingers heeft, heeft de voorgaande dagen geoefend om de springladingen af te stellen. Vandaag wil hij Hitler, Himmler en Göring doden. Die laatste twee verschijnen echter niet en de would-be moordenaar stelt de aanslag uit. Op dinsdag 11 juli is hij opnieuw in het Berghof, maar hoewel Göring er dit keer wel is, is Himmler afwezig en Von Stauffenberg stelt de aanslag nogmaals uit.

Zaterdag 15 juli, de derde poging. Generaal Fromm en Von Stauffenberg zijn aanwezig in de bunker in de Wolfsschanze, Hitlers hoofdkwartier in Oost-Pruisen. De bovenstaande foto is die middag genomen: Von Stauffenberg staat strak in de houding, schout-bij-nacht Karl-Jesko von Puttkamer schudt Hitlers hand, maarschalk Wilhelm Keitel ziet het aan. In Berlijn heeft generaal Olbricht, nu Fromm afwezig is, alarm laten geven en het reserveleger alvast in paraatheid gebracht. Lees verder “6-19 juli 1944” →

Eedaflegging

On door Jona LenderinginGeschiedenis6 reacties
Stefan George. Berthold en Claus von Stauffenberg; aan de muur hangt ook het portret van George

Wat bewoog de samenzweerders die op 20 juli 1944 vergeefs probeerden Hitler uit de weg te ruimen? Al snel na de oorlog heeft de Bondsrepubliek van Claus von Stauffenberg en de zijnen een soort democratische helden willen maken, met bijvoorbeeld een standbeeld in het Bendlerblock. Die presentatie is eigenlijk best begrijpelijk. Geen volk kan aan een toekomst denken zolang het, zoals Joschka Fischer het ooit aanduidde, moet leven met Auschwitz als Gründungsmythos. Zo’n verleden is zo ondraagbaar zwaar dat er niet mee valt te leven, laat staan een toekomst mee valt op te bouwen. Een individu en een volk hebben een paar lichtpuntjes nodig. Verzetsorganisaties als de Weiße Rose en de groep rond Von Stauffenberg boden dat licht.

Maar eerlijk is eerlijk: de graaf was geen democraat. Hij was een edelman, gevormd door de dichter Stefan George, die een erg elitaire visie op de werkelijkheid uitdroeg. (Robert Norton schreef een gedegen biografie, Secret Germany.) George had gemeend dat er een “geheim Duitsland” bestond, een geestelijke adel die zou zijn ontstaan door een fusie van het beste wat Grieks en Germaans was, en die de weg moest bereiden voor een beter politiek en maatschappelijk systeem, “das neue Reich”. Hoe dat vorm moest krijgen, lijkt in de Kreis rond George geen gespreksthema te zijn geweest, maar het moge duidelijk zijn dat “das neue Reich” een wegbereider was van het Derde Rijk. Het beroemde gedicht over de Widerchrist, dat wel wordt gelezen als afwijzing van Hitler, dateert overigens uit 1907.

Lees verder “Eedaflegging” →

Unternehmen Walküre

On door Jona LenderinginGeschiedenis11 reacties
“Wie sich aus der neueren Vernehmung des General-Feldmarschalls von Witzleben vom 23.7.1944 ergibt…” Fragment uit het verslag van de onderzoekscommissie naar de mislukte aanslag. We hoeven ons geen illusies te maken over de wijze waarop Von Witzleben is verhoord. Hij werd op 8 augustus opgehangen.

Zoals ik gisteren vertelde, waren er in Duitse verzetskringen plannen om Hitler te vermoorden en de schuld te schuiven in de schoenen van wat ze wilden presenteren als “eine gewissenlose Clique frontfremder Parteiführer”. Met vals bewijs wilden ze aannemelijk maken dat de top van de SS achter de aanslag zat, om zo te verhinderen dat SS-leider Himmler de macht zou overnemen. De sleutel om dit te doen, was de aanpassing van een al bestaand crisisplan, het Unternehmen Walküre.

Dit plan was opgesteld in de winter van 1941/1942, toen de Duitse troepen er niet in waren geslaagd Moskou in te nemen en duidelijk was geworden dat de rest van de oorlog niet meer zou bestaan uit snelle Blitzkriege. De Nazi’s hielden serieus rekening met opstanden van dwangarbeiders, concentratiekampgevangenen en krijgsgevangen Russische soldaten. Walküre bevatte de maatregelen die, als het werkelijk tot zulke opstanden zou komen, dienden te worden genomen: het actieve deel van de reserve van de Wehrmacht (het “Ersatzheer”) moest zowel in Berlijn als daarbuiten strategische posities innemen en garanderen dat het openbaar bestuur – lees: de Nazi-staat – kon blijven functioneren, terwijl manschappen die niet in de kazernes waren, binnen enkele uren actief moesten kunnen zijn.

Lees verder “Unternehmen Walküre” →