Een tijdje geleden blogde ik over digitale historische taalkunde: dat wil zeggen de toepassing van het stamboommodel, in combinatie met digitalisering, bij de reconstructie van oude talen. Uiteraard zijn er slagen om de arm te maken, want talen veranderen zich nooit helemaal “op de automatische piloot”. Ik noemde fenomenen als de Sprachbund, waar het culturele feit dat mensen samenwonen een rol speelt bij de verandering van een taal.
Hoewel er dus slagen om de arm te maken zijn, is het idee van een stamboom een robuust wetenschappelijk model. Het is voor het eerst toegepast bij de reconstructie van oude handschriften (de Lachmannmethode), en beïnvloedde in de negentiende eeuw de biologie (de evolutieleer).
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.